มุ่งหน้าฝ่าไป คือ

• ดั้นด้น
  ด้น
  ด้นดั้น
  มุ่ง

• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุ่ง     ก. ตั้งใจ เช่น มุ่งทำความดี, ตั้งหน้า เช่น มุ่งศึกษาหาความรู้, ในบทกลอนใช้ว่า ม่ง ก็มี.
• มุ่งหน้า     ก. ตรงไปสู่จุดหมาย เช่น เขามุ่งหน้าไปโรงเรียน.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• ฝ่า     ๑ น. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า. ๒ ก. กล้าผ่าน (เข้าไปหรือออกมา) หรือฝืนอยู่ในที่อันตราย, ทนรับ, ทนสู้, เช่น
• ฝ่าไป     ดั้น มุดด้นไป บุกไป ลุย เหยียบไป
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• มุ่งหน้าไป    มุ่งไปทาง
• มุ่งหน้าไปทาง    ถูกดึงดูดใจ ล่อใจไปทางด้าน
• มุ่งหน้าไปทางใดทางหนึ่ง    บ่ายหน้า
• เดินล่วงหน้าไป    เดินนําหน้า
• มุ่งหน้าไปทางโลก    หันไปทางโลก ไปทางโลก
• มุ่งหน้าไปทางโลกหรือพื้นดิน    หันไปทางโลก ไปทางโลก