มุ่งหน้าสู่ คือ

• มุ่งสู่
  มุ่งไปยัง
  ไปยัง

• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุ่ง     ก. ตั้งใจ เช่น มุ่งทำความดี, ตั้งหน้า เช่น มุ่งศึกษาหาความรู้, ในบทกลอนใช้ว่า ม่ง ก็มี.
• มุ่งหน้า     ก. ตรงไปสู่จุดหมาย เช่น เขามุ่งหน้าไปโรงเรียน.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่     ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• มุ่งหน้าไป    มุ่งไปทาง
• ขุนนางหนุ่ม    คนหนุ่ม คหบดีหนุ่ม สภาพบุรุษหนุ่ม
• มุ่งหน้ากลับ    หันกลับไป
• มุ่งหน้าต่อไป    ดําเนินต่อไป
• มุ่งหน้าทําต่อไป    ทําให้เดินหน้าต่อไป
• มุ่งหน้าฝ่าไป    ดั้นด้น ด้น ด้นดั้น มุ่ง
• มุ่งหน้าไปทางใดทางหนึ่ง    บ่ายหน้า

• ครับ เราเห็นชายแดน ฮยอนโท กำลังมุ่งหน้าสู่ พู ยอ
• คุณก็เลยหันหลังให้ไอร์แลนด์ มุ่งหน้าสู่ลอนดอน
• เปล่า อาจารย์ พวกเจไดหนีไปได้ และมุ่งหน้าสู่ทาทูอีน
• แล้วมุ่งหน้าสู่การบินระหว่างประเทศ ของพวกคุณ
• มูฮุลผ่านบึงและมุ่งหน้าสู่ป้อมแทอันแล้วครับ
• อย่าลังเลและมุ่งหน้าสู่การเดินทางสู่ร่างกายในฝัน
• มีความปรารถนาสำหรับ ... ไอศกรีมกุ้ง ! ? มุ่งหน้าสู่นีงะตะ !
• เดินบนสันเขาข้ามเทือกเขาน้อยใหญ่มุ่งหน้าสู่ยอดเขา
• มุ่งหน้าสู่ทางเดินริมทะเล เส้นทางฮามะคาอิโดะ
• ที่หนูตัดสินใจละทิ้งบ้านเกิดและมุ่งหน้าสู่เมืองใหญ่