มุ่งหน้าไปทางโลก คือ
"มุ่งหน้าไปทางโลก" อังกฤษ
- มุ ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
- มุ่ง ก. ตั้งใจ เช่น มุ่งทำความดี, ตั้งหน้า เช่น มุ่งศึกษาหาความรู้, ในบทกลอนใช้ว่า ม่ง ก็มี.
- มุ่งหน้า ก. ตรงไปสู่จุดหมาย เช่น เขามุ่งหน้าไปโรงเรียน.
- มุ่งหน้าไป มุ่งไปทาง
- มุ่งหน้าไปทาง ถูกดึงดูดใจ ล่อใจไปทางด้าน
- หน น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หน้า น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
- น้า น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- ไป ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
- ไปทาง ตกสู่ ร่วงลงสู่ หล่นไปที่ ทาง บ่ายหน้า แล่น
- ไปทางโลก มุ่งหน้าไปทางโลก หันไปทางโลก มุ่งหน้าไปทางโลกหรือพื้นดิน
- ทา ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ทาง ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
- ทางโลก ของโลก เกี่ยวกับโลก ธรรมดา ปกติ ซึ่งประกอบด้วยวัตถุ ทางวัตถุ ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุ ในโลกของวัตถุ กระตุ้นความรู้สึก กระตุ้นรสชาติ หมกมุ่นในรสชาติ
- โล กิโลกรัม กก. กิโล ก.ม. กม. กิโลเมตร กิโลวัตต์ต่อชั่วโมง ก.ก.
- โลก โลก, โลกะ-, โลกกะ- น. แผ่นดิน, โดยปริยายหมายถึงหมู่มนุษย์ เช่น ให้โลกนิยม; ส่วนหนึ่งแห่งสกลจักรวาล เช่น มนุษยโลก เทวโลก พรหมโลก โลกพระอังคาร; (
- ลก ว. หก; ( โบ ) เรียกลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลก, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า อก.
มือถือ