ยั่วให้โกรธ คือ

• ยั่วโมโห
  ถูจนร้อน
  ทำให้อารมณ์เสีย -vi.
  สีจนร้อน

• ยั่ว     ( โบ ) น. ยาน, เครื่องพาตัวไป, เช่น วอ เสลี่ยง รถ, บางทีใช้ควบกับคำ ยาน เป็น ยั่วยาน, ต่อมาใช้เลือนเป็น ยวดยาน. ก.
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• โก     พี่
• โกรธ     โกฺรด ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. ( อิเหนา ). ( ส. โกฺรธ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ทำให้โกรธ    ทำให้เดือดดาล ทำให้โกรธเคือง สร้างความขุ่นเคือง บันดาลโทสะ
• ที่ทําให้โกรธ    ที่ทําให้รําคาญ ที่ทําให้โมโห
• ทําให้โกรธ    ยั่วยุ ชวนวิวาท ทําให้รําคาญ ทําให้ฉุนเฉียว ทําให้โมโห ทําให้ไม่พอใจ ทําให้ท้อแท้ ทําให้ผิดหวัง ทําให้หมดความอดทน รบกวน ทําให้ขุ่นเคือง ทําให้ฉุน ยั่วโมโห ทําให้หัวเสีย พูดให้โกรธ ทําให้ลุกเป็นไฟ ทํ
• พูดให้โกรธ    ทําให้โกรธ
• โกรธา    โกฺร- (กลอน) ก. โกรธ.
• ทำให้โกรธจัด    ทำให้เดือดดาล
• ทำให้โกรธเคือง    ทำให้ช้ำ ทำให้รุนแรงขึ้น ทำให้หนักขึ้น ทำให้เลวขึ้นหรือรุนแรงขึ้น ทำให้โมโห ทำให้โกรธ
• ทําให้โกรธจัด    ทําให้โมโหมาก
• ทําให้โกรธมาก    กวนโมโห ทําให้เคืองมาก ทําให้พลุ่งพล่าน
• ทําให้โกรธเคือง    ทําให้แค้นเคือง

• รัฟ ทัฟ หาขีดจำกัดจำนวนยิง ยั่วให้โกรธ
• เอาสิ ยั่วให้โกรธเลย