วัชชะ คือ
- ๑
วัดชะ-
น. สิ่งที่ควรละทิ้ง; โทษ, ความผิด. (ป. วชฺช; ส. วรฺชฺย, วรฺชฺช).
๒
น. การพูด, ถ้อยคำ.
ว. ควรพูดติ, ควรกล่าวติ. (ป. วชฺช; ส. วทฺย).
- วัช ๑ ( แบบ ) น. วชะ, คอกสัตว์. ( ป. วช). ๒ วัดชะ- น. สิ่งที่ควรละทิ้ง; โทษ, ความผิด. ( ป. วชฺช; ส. วรฺชฺย, วรฺชฺช). ๓ น. การพูด,
- ชะ ๑ ก. ทำให้สิ่งที่ติดอยู่หลุดไปหรือหมดไปด้วยน้ำ ในลักษณะและอาการอย่างชะแผล; ชำระล้างด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนชะลาน ฝนชะช่อมะม่วง. ๒
- มัชชะ มัดชะ- น. น้ำเมา, ของเมา. (ป. มชฺช).
- วิชชุ วิด- น. แสงไฟฟ้า, สายฟ้า. (ป.; ส. วิทฺยุตฺ).
- โลกวัชชะ โลกะ- น. โทษทางโลก, อาบัติที่เป็นโทษทางโลก, ข้อเสียหายที่ชาวโลกติเตียนว่าไม่เหมาะสมกับสมณะ คือ สิ่งที่ภิกษุหรือคนทั่วไปที่ไม่ใช่ภิกษุทำ ก็เป็นความผิดความเสียหายเหมือนกัน เช่น ทำโจรกรรม ฆ่ามนุษย์ ทะเ
- วิชชา วิด- น. ความรู้แจ้ง เช่น วิชชา ๓ วิชชา ๘ ในพระพุทธศาสนา, วิชชา ๓ คือ ๑. บุพเพนิวาสานุสติญาณ (รู้จักระลึกชาติได้) ๒. จุตูปปาตญาณ (รู้จักกำหนดจุติและเกิด) ๓. อาสวักขยญาณ (รู้จักทำอาสวะให้สิ้น), ส่ว
- วิชชา 3 ไตรวิชชา
- วิชชุดา วิด- น. แสงไฟฟ้า, สายฟ้า. (ป.; ส. วิทฺยุตฺ).
- วิชชุตา วิด- น. แสงไฟฟ้า, สายฟ้า. (ป.; ส. วิทฺยุตฺ).
- วิชชุลดา วิดชุละ- น. สายหรือประกายไฟฟ้า, สายฟ้าแลบ. (ป. วิชฺชุลฺลตา; ส. วิทฺยุลฺลตา); ชื่อกาพย์ประเภทหนึ่ง, คู่กับ มหาวิชชุลดา.
- ชะลอตัว v. เป็นไปอย่างช้าลงกว่าเดิม ตัวอย่างการใช้: เศรษฐกิจในต่างประเทศกำลังชะลอตัวอย่างต่อเนื่อง
- ทิชชู กระดาษชําระ กระดาษทิชชู
- ปชช. ประชาชน พลเมือง กลุ่มพลเมือง
- รัชชุ รัด- น. สาย, เชือก. (ป., ส.).
- ลัชชี ลัด- น. ผู้มีความละอาย, ผู้มีความกระดาก. (ป.; ส. ลชฺชินฺ).
มือถือ