สิ่งรบกวนใจ คือ

• สิ่งที่ก่อให้เกิดความรําคาญ
  สิ่งน่ารําคาญ

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• สิ่งรบกวน     พืชมีหนาม สิ่งที่ทำให้ยุ่งยากหรือโมโห สิ่งที่ทำให้ระคายเคืองหรือฉุนเฉียว หอกข้างแคร่ สิ่งที่ทําให้เสียสมาธิ สิ่งที่ทําให้ไขว้เขว ความลําบาก
• รบ     ก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับหญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.
• รบกวน     ก. ทำให้รำคาญ, ทำให้เดือดร้อน.
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• กวน     ๑ ( ถิ่น-อีสาน ) ( ปาก ) น. กวาน, ชื่อตำแหน่งขุนนางในภาคอีสานสมัยโบราณ แต่ชาวอีสานบางถิ่นออกเสียงเป็น กวน เช่น บ้านเมืองข้อนขุนกวน ยาดไพร่. ๒
• กวนใจ     v. ทำให้รำคาญใจ, ทำให้ยุ่งยากใจ , , ตัวอย่างการใช้: นี่ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย แต่ก็เป็นเรื่องจุกจิกกวนใจ
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ซึ่งรบกวน    ซึ่งก่อกวน ซึ่งก่อให้เกิดปัญหา ซึ่งน่าเวียนหัว ซึ่งยุ่งยาก ทำให้เกิดโรคติดต่อ นำโรคติดต่อ เกี่ยวกับกาฬโรค เกี่ยวกับโรคร้ายแรง เป็นพิษชั่วร้าย แพร่โรคติดต่อ
• อย่างรบกวน    อย่างก่อกวน อย่างก่อให้เกิดปัญหา อย่างระคายเคือง อย่างวุ่นวายใจ อย่างก้าวก่าย อย่างล่วงล้ํา
• เสียงรบกวน    ตัดหรือฟันอย่างอุตลุด ต่อรองราคา ต่อรองเงื่อนไข ต่อล้อต่อเถียง เถียง เสียงดังรบกวน เสียงดัง สัญญาณรบกวน
• รบกวนที่สุด    ลำบากที่สุด เขย่าขวัญ
• สิ่งที่รบกวน    สิ่งที่ทําให้รําคาญ ตัวกวน

• บางสิ่งรบกวนใจเธอ