หัวแจว คือ

• น. ปลายสุดของด้ามแจวตรงที่สวมหมวกแจว.

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• แจ     ๑ ว. กระชั้นชิด, ไม่คลาด, ไม่ห่าง, (ใช้ในอาการที่คุมหรือติดตาม) เช่น คุมแจ ตามแจ. ๒ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์
• แจว     น. เครื่องมือสำหรับพุ้ยน้ำให้เรือเดิน ลักษณะคล้ายพาย แต่ด้ามยาวเรียว มีที่มือจับเรียกว่า หมวกแจว ใช้หูแจวคล้องเข้ากับหลักแจว. ก.
• หูแจว    น. วงด้ายดิบหรือเชือกที่ชุบน้ำบิดให้เป็นเลข 8 อาระบิก (fig0131.jpg (หูแจว)) สำหรับคล้องแจวให้ยึดกับหลักแจว.
• คนแจว    คนพาย คนพายเรือ คนแจวเรือ ฝีพาย
• จวนแจ    ว. กระชั้นชิด (ใช้เกี่ยวกับเวลา).
• ราแจว    ก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้.
• หลักแจว    น. หลักไม้เนื้อแข็งที่มักปักไว้ริมกราบท้ายเรือสำหรับยึดแจว; ชื่อทรงผมแบบหนึ่ง. (ดู ผมหลักแจว).
• แจวเรือ    แจว พายเรือ กรรเชียง พายเรือแบบกรรเชียง
• ตัวแจง    พาร์เซอร์ ตัวแจงส่วน
• นิวแจ๊ส    นีโอแจ๊ส โมเดิร์นแจ๊ส
• การจวนแจ    การจวนตัว การจวนเจียน การมีบางสิ่งใกล้จะเกิดขึ้น การหวุดหวิด
• คนแจวเรือ    คนพายเรือ ฝีพาย คนเรือ คนพาย คนแจว
• ผมหลักแจว    น. ผมทรงมหาดไทย.
• หมวกแจว    น. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.