(จินดามณี) คือ
- มาจาก จินดามณี เล่ม ๑ - ๒ กับบันทึกเรื่องหนังสือจินดามณีและจินดามณี ฉบับพระเจ้าบรมโกศ ของ พระโหราธิบดี ฉบับโรงพิมพ์ รุ่งวัฒนา พ.ศ. ๒๕๑๒
- จิ ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
- จินดา น. ความคิด, ความนึก; แก้วมีค่า เช่น ทับทรวงดวงกุดั่นจินดาแดง. ( อิเหนา ).
- จินดามณี น. แก้วอันให้ผลแก่เจ้าของตามใจนึก, แก้วสารพัดนึก; ชื่อตำราแบบเรียนหนังสือไทยโบราณ เช่น จินดามณีฉบับพระโหราธิบดีแต่งในรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราช
- ดา ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
- ดาม ๑ ก. ทาบประกอบหรือประกับให้แข็ง เช่น ดามไม้คาน, ทาบหรือปะให้หนาเพื่อให้คงทน เช่น ดามผ้า. ๒ ก. ด้อม, เดินประกับไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ด้อมว่า
- มณี น. แก้วหินมีค่าสีแดง ในจำพวกนพรัตน์ มักหมายถึงทับทิม. ( ป. , ส. มณิ).
- จินดามัย ว. ที่สำเร็จด้วยความคิด. (ป., ส. จินฺตามย).
- จุฑามณี น. ปิ่น, ราชาศัพท์ว่า พระจุฑามณี; มวยผมของพระพุทธเจ้า; ชื่อพระธาตุเจดีย์บรรจุพระเกศธาตุของพระพุทธเจ้าอยู่ที่ดาวดึงส์ เรียกว่า จุฑามณีเจดีย์, จุฬามณี ก็ว่า. (ส.; ป. จูฬามณี).
- จุฬามณี น. ปิ่น; มวยผมของพระพุทธเจ้า; ชื่อพระธาตุเจดีย์บรรจุพระเกศธาตุของพระพุทธเจ้าอยู่ที่ดาวดึงส์ เรียกว่า จุฬามณีเจดีย์, จุฑามณี ก็ว่า. (ป.; ส. จูฑามณี).
- จินดาหนา -หฺนา น. ต้นจันทน์. (ช.).
- จินดาหรา -หฺรา ว. ฉลาด. (ช.).
- คลินดามัยซิน ยาปฏิชีวนะ กรดเพนนิซิลิค ซิโคลสโปริน นิสเททิน พริสทินามัยซิน ฟรามัยซีทิน มิลบีมัยซิน ลินโคมัยซิน สเปกทิโนมัยซิน อะดริอะมัยซิน อะโวพาร์ซิน แอมโฟเทอริซิน โคลิมัยซิน โคลิสทิน โดโซรูบิซิน ไซโคลสโปริน ไม
- ความดื่นดาษ ความแพร่หลาย
- ความยินดีปรีดา ความปลื้มปีติ ความรื่นเริง ความดีอกดีใจ
- จีนแมนดาริน ภาษาจีนกลาง จีนกลาง
มือถือ