(หริภุญชัย) คือ

• มาจาก โคลงหริภุญชัย ฉบับราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. ๒๔๗๑

• หริ     หะริ น. ชื่อพระนารายณ์. ว. สีขมิ้น, สีเหลืองอมแดง, สีเขียว. ( ป. , ส. ).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ชัย     ไช, ไชยะ- น. การชนะ, ความชนะ. ( ป. , ส. ).
• ปริภุญช์    ปะริพุน ก. กิน. (ป., ส.).
• ภัญชะ    ก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).
• ภุญชะ    ก. กิน, กินอาหาร. (ป.).
• บุหรี่ยัดไส้กัญชา    มวนกัญชา
• ภัย    น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัย คือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. (ป., ส. ภย).
• ยี่ภู่    น. ที่นอน, ฟูก, (ราชาศัพท์ใช้ว่า พระยี่ภู่).
• พยาธิสัตว์หรือแมลงที่มีภัย    บุคคลที่น่ารังเกียจ บุคคลที่เป็นภัยต่อสังคม สัตว์ที่ล่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร
• กู้ภัย    ก. ช่วยให้รอดปลอดภัย.
• ซึ่งมีภัย    อันตราย น่ากลัว
• ที่ลี้ภัย    ที่หลบภัย ที่กําบัง การให้ความคุ้มครองผู้ลี้ภัยจากต่างประเทศ ที่พ้นภัย สถานที่ดูแลคนตาบอด คนบ้า เด็กกำพร้า สถานที่ปกป้อง
• ผู้ลี้ภัย    n. ผู้หลบหนีภัยไปอยู่ต่างประเทศ , ตัวอย่างการใช้: ผู้ลี้ภัยบางคนพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นสภาพของผู้ลี้ภัยด้วยการแต่งงานกับชาวพื้นเมือง
• ผู้หนีภัย    ผู้ลี้ภัย ผู้หลบภัย