(อภิธานัปปทีปิกา) คือ
- มาจาก พระคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกา หรือพจนานุกรมภาษาบาลีแปลเป็นไทย
- อภิ คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ =
- อภิธาน น. หนังสืออธิบายศัพท์เฉพาะเรื่อง เช่น อภิธานประวัติศาสตร์ไทย. ( ป. , ส. ).
- ปทีป น. ประทีป. ( ป. ; ส. ปฺรทีป).
- ที ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
- ทีป ทีบ, ทีปะ ( แบบ ) น. เกาะ; แสงไฟ. ( ป. , ส. ).
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- ปทุมธานี n. จังหวัดหนึ่งในประเทศไทย ชื่อพ้อง: จังหวัดปทุมธานี ตัวอย่างการใช้: ก๋วยเตี๋ยวเรือที่จังหวัดปทุมธานีมีชื่อเสียงมาก
- อภิธานศัพท์ ศัพทานุกรม พจนานุกรม ปทานุกรม
- อภิธานคําศัพท์ พจนานุกรม ปทานุกรม นามานุกรม ประมวลคําศัพท์
- อภิธานชุดวรรณคดี ดัชนีข้อมูลของคอมพิวเตอร์ ปทานุกรม พจนานุกรม พจนานุกรมคำพ้อง และคำที่มีความหมายตรงกันข้าม อภิธาน
- จังหวัดปทุมธานี ปทุมธานี
- ป๊อปปี้ ต้นฝิ่น ฝิ่นต้น
- อภิรูป ว. รูปงาม. (ป., ส.).
- กาเบรียล ลิปป์มานน์ ลิปป์มานน์
- ป็อปปี้เลิฟ ความหลงรัก ความรักแบบวัยรุ่น