-กระติก คือ

• ใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระติก     ใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติก     ติกะ- ( แบบ ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. ( ป. ).
• กระตัก    (โบ; เลิก) น. ประตัก คือ ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลาย ใช้แทงสัตว์พาหนะเช่นวัว เช่น ด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตัก. (ลักษณะธรรมนูญ).
• กระตุก    ก. ชักเข้ามาโดยเร็วทันที, งอเข้ามาโดยเร็ว, เช่น ขากระตุก, อาการที่กล้ามเนื้อหดและยืดตัวขึ้นมาเองทันที.
• กี่กระตุก    น. เครื่องทอผ้าชนิดหนึ่งที่มีสายกระตุกเพื่อให้กระสวยพุ่งไปได้เอง.
• กระตุกกระติก    ว. ตุก ๆ ติก ๆ, อาการที่ห้อยแกว่งไปมา.
• เกร็งกระตุก    กระตุก
• การกระตุก    การกระชาก การดึง การกระโชก การสั่น การเขย่า การชัก การรั้ง การกระทุ้ง การกระแทก การชน เสียงเคาะ การเขก การโขก การสะท้อนกลับอย่างรุนแรง ปฏิกิริยารุนแรงฉับพลัน การผลัก การสะบัด การขว้างทิ้ง การจีบ การ
• กําลังกระตุ้น    แรงกระตุ้น แรงผลัก
• ชักกระตุก    v. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง ชื่อพ้อง: ชัก ตัวอย่างการใช้: ร่างของสมบุญทรุดฮวบลงกับพื้นทันทีพร้อมกับชักกระตุกชั่วขณะ ก่อนจะแน่นิ่งจมอยู่กับกอง
• สั่นกระตุก    ชัก ชักกระตุก ตัวสั่น สั่นระริก สั่นเทา