กระตัก คือ

• (โบ; เลิก) น. ประตัก คือ ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลาย ใช้แทงสัตว์พาหนะเช่นวัว เช่น ด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตัก. (ลักษณะธรรมนูญ).

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ตัก     ๑ น. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง. ๒ ก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักน้ำ ตักแกง ตักดิน.
• -กระติก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.
• กระติก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.
• กระตุก    ก. ชักเข้ามาโดยเร็วทันที, งอเข้ามาโดยเร็ว, เช่น ขากระตุก, อาการที่กล้ามเนื้อหดและยืดตัวขึ้นมาเองทันที.
• กี่กระตุก    น. เครื่องทอผ้าชนิดหนึ่งที่มีสายกระตุกเพื่อให้กระสวยพุ่งไปได้เอง.
• กระตุกกระติก    ว. ตุก ๆ ติก ๆ, อาการที่ห้อยแกว่งไปมา.
• เกร็งกระตุก    กระตุก
• การกระตุก    การกระชาก การดึง การกระโชก การสั่น การเขย่า การชัก การรั้ง การกระทุ้ง การกระแทก การชน เสียงเคาะ การเขก การโขก การสะท้อนกลับอย่างรุนแรง ปฏิกิริยารุนแรงฉับพลัน การผลัก การสะบัด การขว้างทิ้ง การจีบ การ
• กําลังกระตุ้น    แรงกระตุ้น แรงผลัก
• ชักกระตุก    v. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง ชื่อพ้อง: ชัก ตัวอย่างการใช้: ร่างของสมบุญทรุดฮวบลงกับพื้นทันทีพร้อมกับชักกระตุกชั่วขณะ ก่อนจะแน่นิ่งจมอยู่กับกอง
• สั่นกระตุก    ชัก ชักกระตุก ตัวสั่น สั่นระริก สั่นเทา
• กระเบียดกระตัก    ก. เกี่ยงให้ตัวได้มาก.

• ฉันหมายถึง เราเริ่มกันอย่างกระตุกกระตักแต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายนัก
• คุณมีเงินกองไว้เล่น ๆ เป็นกระตัก
• ส่วนผสมหลักของน้ำปลา ได้แก่ ปลากระตัก และเกลือ ปรุงรสด้วยน้ำตาลเล็กน้อย