กฎเถื่อน คือ

• กฎหมู่

• กฎ     กด ( โบ ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้. ( กฎหมายอายัดทาส ), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้. (
• เถื่อน     น. ป่า เช่น เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า. ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ห่างไกลจากความเจริญ, มักใช้ประกอบคำ ป่า เป็น ป่าเถื่อน; ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เช่น
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• กฎเกณฑ์    น. ข้อกำหนดที่วางไว้เป็นหลัก, หลักเกณฑ์.
• กฎเทศบาล    กฎหมายท้องถิ่น กฎหมายประกอบ ข้อปลีกย่อย -s.byelaw
• กฎเบื้องต้น    ข้อสําคัญ ปฐมกรรม หลักเกณฑ์พื้นฐาน
• กฎเสนาบดี    (เลิก) ดู กฎกระทรวง.
• ปรากฎเป็น    ดูคล้าย ดูท่าทาง ดูราวกับ
• มีกฎเกณฑ์    มีหลักเกณฑ์ เป็นระบบ เป็นระบอบ
• ไม่มีกฎเกณฑ์    ง่ายๆ ทําตัวสบายๆ ไม่จํากัด ไม่บังคับ ไม่มีเงื่อนไข
• กฎเกณฑ์ทั่ว ๆ ไป    ความครอบคลุม หลักการทั่วไป
• กฎเกณฑ์ทั่วไป    หลักการทั่วไป
• กฎเศรษฐกิจ    ตัวคูณ ทฤษฎีการพัฒนา ทฤษฎีการเจริญเติบโต ทฤษฎีการเช่าที่ ทฤษฎีความสมดุล ทฤษฎีทําเลที่ตั้ง ทฤษฎีมูลค่า ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์ ลัทธิเศรษฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์แบบเคนส์
• การตั้งกฎเกณฑ์    การกําหนด นิยม แบบ
• การปรากฎเป็นสี    การใส่หรือทาสี วิธีการใส่หรือทาสี สีหน้าสารย้อมสี โฉมภายนอก