กรดแซนทิก คือ

• แซนทิกแอซิด

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรด     ๑ กฺรด น. สารอย่างหนึ่ง มีรสเปรี้ยว โดยปรกติกัดหรือทำให้สิ่งอื่นแปรไป; ( เคมี ) มีความหมายหลายอย่าง สุดแล้วแต่ทฤษฎีที่ใช้เป็นหลักกำหนด คือ
• รด     ก. เท ราด สาด ฉีด หรือโปรยน้ำหรือของเหลวไปยังสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้เปียกหรือให้เปียกชุ่ม เช่น รดน้ำต้นไม้ เอาน้ำรดตัว;
• แซ     น. ชื่อเรือรบไทยโบราณ ใช้แห่เวลาเสด็จพระราชดำเนินทอดกฐิน.
• ซน     ๑ ก. อาการที่อยู่ไม่สุขจับโน่นฉวยนี่หรือเล่นไม่เป็นเรื่องเป็นราวทำให้เดือดร้อนเสียหาย. ๒ ก. เอาฟืนที่ไหม้ไฟบ้างแล้วซุกเข้าไปในกองไฟเรียกว่า
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• กรดแซกคาริก    กรดแซคคาริก แซกคาริกแอซิด
• กรดแซคคาริก    กรดแซกคาริก แซกคาริกแอซิด
• ไม้เรดแซนดัลวู้ด    ไม้รูบีวู้ด
• กรดแกลลิก    แทนนิน กรดแทนนิค เอลลาจิแทนนิน
• กรดแล็กติก    ของเหลวใสที่พบได้ในกระบวนการหมักของการทํานมเปรี้ยว กรดน้ำนม แล็กติกแอซิด
• กรดแอซีติก    กรดน้ำส้ม กรดเอทาโนอิก
• นีโอแซนทิน    ลูทีน เซียแซนทิน แคนทาแซนทิน แซนโทฟิลล์ แอนเทอราแซนทิน แอสตาแซนทิน ไวโอลาแซนทิน
• เซียแซนทิน    นีโอแซนทิน ลูทีน แคนทาแซนทิน แซนโทฟิลล์ แอนเทอราแซนทิน แอสตาแซนทิน ไวโอลาแซนทิน
• แซนทิกแอซิด    กรดแซนทิก