กรรมาชีพ คือ
สัทอักษรสากล: [kam mā chīp] การออกเสียง:
"กรรมาชีพ" การใช้"กรรมาชีพ" อังกฤษ"กรรมาชีพ" จีน
ความหมาย
มือถือ
กำ-
น. คำเรียกชนชั้นกรรมกรหรือลูกจ้างผู้หาเลี้ยงชีพด้วยค่าจ้างแรงงานว่า ชนกรรมาชีพ. (อ. proletariat).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กรร ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
- กรรม ๑ กำ, กำมะ- น. (๑) การ, การกระทำ, การงาน, กิจ, เช่น พลีกรรม ต่างกรรมต่างวาระ, เป็นการดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เช่น กุศลกรรม อกุศลกรรม. (๒)
- รม ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- ชี ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
- ชีพ ชีบ, ชีบพะ- น. ชีวิต เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์; ความเป็นอยู่, ความดำรงชีวิตอยู่ เช่น ค่าครองชีพ. ( ป. , ส. ชีว).
- ชนกรรมาชีพ กรรมาชีพ
- ชนชั้นกรรมาชีพ n. ชนชั้นหรือกลุ่มบุคคลที่ทำงานโดยการรับค่าจ้าง หรือเงินเดือนเป็นการตอบแทน โดยเฉพาะหมายถึงกลุ่มบุคคลที่ใช้แรงกายเป็นหลัก ชื่อพ้อง: ชนชั้นกลาง, ชนชั้นใช้แรงงาน คำตรงข้าม: ชนชั้นสูง ตัวอย่
- พันธุกรรม น. ลักษณะ นิสัย ตลอดจนโรคหรือความวิกลวิการบางอย่างที่ลูกหลานสืบมาจากบรรพบุรุษ ปู่ย่า ตายาย หรือพ่อแม่, กรรมพันธุ์ ก็ว่า.
- พิธีกรรม น. การบูชา, แบบอย่างหรือแบบแผนต่าง ๆ ที่ปฏิบัติในทางศาสนา.
- กรรมาร กำมาน (แบบ) น. ช่างทอง เช่น กรรมารบุตร. (ส. กรฺมาร; ป. กมฺมาร).
- สมาคมอาชญากรรมลับ มาเฟีย แกงค์มาเฟีย
- สมาชิกของคณะกรรมการ สมาชิกคณะกรรมการ
- สมาชิกคณะกรรมการ สมาชิกของคณะกรรมการ