กระจุยกระจาย คือ

• ว. กระจายยุ่งเหยิง.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระจุย     ว. กระจายออกยุ่งไม่เป็นระเบียบ, นิยมใช้เข้าคู่กับ กระจุก เป็น กระจุกกระจุย.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จุ     ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• กระจาย     ก. ทำให้แพร่หรือแตกแยกออกจากกันไปในที่ต่าง ๆ, แพร่หรือแตกแยกออกจากกันไปในที่ต่าง ๆ; แผ่ซ่าน, จางออก, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระจัด กระจุย เป็น
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• การค้นกระจุยกระจาย    การค้นทั่ว การค้นทุกซอกทุกมุม การรื้อค้น
• ค้นกระจุยกระจาย    ค้นหาทุกซอกทุกมุม ค้นทั่ว รื้อค้น ค้นทุกซอกทุกมุม
• ค้นหากระจุยกระจาย    ค้นหาทุกแง่ทุกมุม
• ทําให้กระจุยกระจาย    ทําลาย ทําให้พัง
• รื้อค้นกระจุยกระจาย    ค้นหาทุกซอกทุกมุม
• กระจัดกระจาย    ว. เรี่ยรายไป, แตกฉานซ่านเซ็นไป, ไม่รวมอยู่ในพวกเดียวกัน. (แผลงมาจาก ขจัดขจาย).
• ที่กระจัดกระจาย    ที่ยุ่งเหยิง ที่แตกร้าว ที่แตกแยก

• เราไปที่บ้านคุณมา มันถูกรื้อกระจุยกระจายไปหมด
• เจ้าปล่อยมันหนีไป และมันยังค้นบ้านข้ากระจุยกระจาย
• ทำเหยื่อสำลัก ควักเครื่องในเหยื่อออกมากระจุยกระจาย
• ถนนในหลายเมืองที่ถูก ทิ้งกระจุยกระจายกับตาย
• ชั้นกลับมาบ้านแล้วก็เห็นข้าวของกระจุยกระจายอย่างนี้
• มี พวกเราจะกระหนำยิงให้กระจุยกระจาย เป็นแจกันจีนไปเลย
• มันถูกรื้อค้นกระจุยกระจาย ต้องมีบางคนรู้ว่าเขามาถูกทางแล้ว
• เช็คแล้ว มีลิ้นชักเปิดของกระจุยกระจาย
• นายแค่ทิ้งของกระจุยกระจายนี่อ่ะนะ
• ระเบิดกระจุยกระจาย ออกจากเครื่อง