รื้อค้นกระจุยกระจาย คือ
"รื้อค้นกระจุยกระจาย" การใช้"รื้อค้นกระจุยกระจาย" อังกฤษ
- รื้อ ก. แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม เช่น รื้อบ้าน รื้อหลังคา รื้อข้าวของกระจุยกระจาย; เอาขึ้นมาใหม่
- รื้อค้น ค้นหา ค้นกระจุยกระจาย ค้นทั่ว ค้นทุกซอกทุกมุม ค้น
- ค้น ก. พยายามหาให้พบโดยวิธีสืบ เสาะ แสวง เป็นต้น.
- ค้นกระจุย ค้นหาจนทั่ว ค้นทั่ว ค้นทุกซอกทุกมุม ค้นหา สิ่งของสัพเพเหระ
- ค้นกระจุยกระจาย ค้นหาทุกซอกทุกมุม ค้นทั่ว รื้อค้น ค้นทุกซอกทุกมุม
- นก ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระจุย ว. กระจายออกยุ่งไม่เป็นระเบียบ, นิยมใช้เข้าคู่กับ กระจุก เป็น กระจุกกระจุย.
- กระจุยกระจาย ว. กระจายยุ่งเหยิง.
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- จุ ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
- ยก ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
- กระจาย ก. ทำให้แพร่หรือแตกแยกออกจากกันไปในที่ต่าง ๆ, แพร่หรือแตกแยกออกจากกันไปในที่ต่าง ๆ; แผ่ซ่าน, จางออก, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระจัด กระจุย เป็น
- จา ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
ประโยค
- มันถูกรื้อค้นกระจุยกระจาย ต้องมีบางคนรู้ว่าเขามาถูกทางแล้ว