กระจ้อยร่อย คือ

• ว. จ้อย, น้อย ๆ, เล็กนิด.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระจ้อย     ว. จ้อย, เล็กน้อย, เช่น เดินร่อยเรี่ยงามตรู กระจ้อย. ( ประพาสธารทองแดง ).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จ้อ     ว. อาการที่พูดหรือคุยเรื่อยไปไม่หยุดปาก เช่น พูดจ้อ.
• จ้อย     ๑ ว. เล็ก, น้อย, เช่น เรื่องจ้อย. ๒ ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, ในคำว่า พูดจ้อย หรือ พูดจ้อย ๆ. ๓ ว. ไม่ได้วี่แวว, ไร้วี่แวว, เช่น หายจ้อย
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• ร่อย     ก. ค่อยหมดไป, กร่อนไป, เช่น คมมีดร่อย.
• กะจ้อยร่อย    จ้อย นิดๆ เล็กๆ
• อยู่กระจัดกระจาย    เกลื่อนกลาด
• อย่างกระจ่าง    อย่างเด่นชัด อย่างเด่ันชัด อย่างโจ่งแจ้ง อย่างชัดเจน อย่างเห็นได้ชัด
• กระจัดกระจายอยู่ทั่ว    เกลื่อนกลาด เรียงรายอยู่เต็ม
• ปล่อยไว้กระจัดกระจาย    ทิ้งไว้เรี่ยราด ทําให้ยุ่งเหยิง
• อย่างกระจัดกระจาย    อย่างเกลื่อนกลาด

• ว่าผู้ชายคนกระจ้อยร่อยมีพาเวล เชคอฟ คือ สวัสดี .
• ตัวกระจ้อยร่อยอย่างพวกนาย จะมาทำอะไรที่นี่ไม่ทราบ
• แล้วถล่มเมืองกระจ้อยร่อยนี่ ไปจากแผนที่ซะ
• พร้อมที่จะกลืนกินดินแดนกรีซกระจ้อยร่อย
• กระจ้อยร่อยชั่วโมงของเช้าเมืองกิน ดื่ม
• พวกเขานัดหยุดงานในชั่วโมงเล็ก กระจ้อยร่อยเมื่อทุกคนนอนหลับ
• รู้สึกว่าตัวเองนั้นเล็กกระจ้อยร่อย รู้สึกเหมือนปราศจากอำนาจ
• ที่ฉันพูดถึงก็คือศักดิ์ศรีชิ้นกระจ้อยร่อยที่ผู้ชายยึดเหนี่ยวไว้
• มันเป็นสัตว์ตัวเล็กกระจ้อยร่อย
• กระจ้อยร่อยสิ่งเก่าเล็ก ๆ น้อย ๆ