กระทดกระทัน คือ

• (โบ) ว. คด ๆ ค้อม ๆ เช่น ที่เตี้ยค่อมค้อมคดกระทดกระทันนั้นก็มีอยู่มากหลาย. (ม. ร่ายยาว มหาพน).

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระทด     ( โบ ) ว. คด, ไม่ตรง, เช่น คอกระทดคดคอดหยัก รวดท้าย. ( ตำราช้างคำโคลง ), ไม้กระทดกระทำทอน ทุกที่ กงนา. ( โลกนิติ ).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระทด     ก. สลดใจ, มีจิตใจหวั่นไหวเพราะความโศกสลด, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น ระทดท้อ ระทดใจ.
• ทด     ก. กันไว้, กั้นไว้, ทำให้น้ำท่วมท้นขึ้นมาด้วยทำนบเป็นต้น เช่น ทดน้ำ; แทน, เป็นคำใช้เข้าคู่กันว่า ทดแทน เนื้อความกลายเป็นตอบแทน, บางทีใช้ ทด
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กระทัน     ใช้เข้าคู่กับคำ กระทด เป็น กระทดกระทัน.
• ทัน     ๑ ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) น. ต้นพุทรา. ( ดู พุทรา ). ๒ ว. เป็นไปตามเวลาที่กำหนด, เป็นไปพอดีกับเวลาที่กำหนด, เช่น ทันกาล ทันเวลา; ตามไปถึง
• กระทดกระทวย    ว. ไหวน้อย ๆ แต่พองาม, กิริยาย่างกรายอย่างนวยนาด.
• หยุดกระทันหัน    หยุดชะงัก
• -กระทัน    ใช้เข้าคู่กับคำ กระทด เป็น กระทดกระทัน.
• -กระทั้น    ใช้เข้าคู่กับคำ กระแทก เป็น กระแทกกระทั้น.
• กระทั้น    ใช้เข้าคู่กับคำ กระแทก เป็น กระแทกกระทั้น.
• กระทุน    ดู กะทุน.