กระทั้น คือ

• ใช้เข้าคู่กับคำ กระแทก เป็น กระแทกกระทั้น.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• -กระทัน    ใช้เข้าคู่กับคำ กระทด เป็น กระทดกระทัน.
• -กระทั้น    ใช้เข้าคู่กับคำ กระแทก เป็น กระแทกกระทั้น.
• กระทัน    ใช้เข้าคู่กับคำ กระทด เป็น กระทดกระทัน.
• กระทุน    ดู กะทุน.
• กระทดกระทัน    (โบ) ว. คด ๆ ค้อม ๆ เช่น ที่เตี้ยค่อมค้อมคดกระทดกระทันนั้นก็มีอยู่มากหลาย. (ม. ร่ายยาว มหาพน).
• กระทงเหิน    น. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือ, หูกระต่าย ก็เรียก; ขื่อกระดูกเชิงกราน.
• กระทบกัน    ชนกัน จับมาชนกัน จับมาตีกัน ตีกัน
• กระทบพื้น    ถึงพื้น
• กระทำเกิน    ทำเลยเถิด
• หยุดกระทันหัน    หยุดชะงัก
• ไม้กระทุ้งดินปืน    ไม้เขี่ยลำกล้องปืนให้สะอาด
• กระท่อนกระแท่น    ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ครบถ้วน.

• ผมยินดีที่จะถูกกระแทกกระทั้น เพื่อให้ขวัญกำลังใจฟิตซ์แพทริก
• ทะเลม้วน กระแทกกระทั้น ด้วยคลื่นเกลือ