เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

กระทําอย่างอิสระเสรี คือ

การออกเสียง:
"กระทําอย่างอิสระเสรี" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • อยู่อย่างอิสระเสรี
  • กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
  • กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
  • กระทํา     จัดการ ปฎิบัติ กระทําการ ทํา ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ เตรียม ดําเนินตน ทําตัว ปฏิบัติตน ปฏิบัติตัว ประพฤติ วางตน
  • ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
  • ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
  • อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
  • อย่า     หฺย่า ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.
  • อย่าง     หฺย่าง น. วิธี, แบบ, เยี่ยง, เช่น ทำอย่างนี้ เขียนอย่างนั้น, ลักษณนามบอกจำนวน หมายถึง ชนิด, สิ่ง, เช่น ทำกับข้าวไว้ ๒ อย่าง ทำงานหลายอย่าง. ว.
  • อย่างอิสระ     อย่างเสรี
  • ย่า     น. แม่ของพ่อ, เมียของปู่, ญาติผู้หญิงที่เป็นชั้นเดียวกันกับแม่ของพ่อ.
  • ย่าง     ๑ ก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ เพื่อให้สุกระอุทั่วกัน หรือให้แห้ง มักใช้แก่ของสด โดยปรกติใช้เวลานานกว่าปิ้ง เช่น ย่างไก่ ย่างหมู. ว.
  • งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
  • อิ     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
  • อิส     อิด น. หมี. ( ป. อิส, อิสฺส; ส. ฤกฺษ).
  • อิสร     อิดสะหฺระ- ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น.
  • อิสระ     อิดสะหฺระ- ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น.
  • อิสระเสรี     เสรีภาพ อิสรภาพ อิสระ เสรี เป็นอิสระ โดยอิสระ รื่นเริง แช่มชื่น
  • สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
  • สระ     ๑ สะ น. แอ่งน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นเองหรือคนขุด. ( ป. สร; ส. สรสฺ). ๒ สะหฺระ น.
  • เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
  • เสรี     ว. ที่ทำได้โดยอิสระ, มีสิทธิที่จะทำจะพูดได้โดยไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่น. ( ป. ; ส. ไสฺวรินฺ).
  • รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง