กระผลาม คือ

• -ผฺลาม
  ใช้เข้าคู่กับคำ กระผลี เป็น กระผลีกระผลาม.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผลา     ผฺลา น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาม     ก. แผ่ขยายต่อเนื่องออกไป เช่น ไฟลาม แผลลาม; กระทำกิริยาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเรื่อยไปต่อบุคคลเมื่อเห็นว่าเขาไม่ถือ.
• กระผลีกระผลาม    -ผฺลี-ผฺลาม ว. รีบร้อนเกินไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ.
• -กระผลาม    -ผฺลาม ใช้เข้าคู่กับคำ กระผลี เป็น กระผลีกระผลาม.
• กระผม    ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้ใหญ่, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• กระผีก    น. มาตราตวง มีพิกัดเท่ากับ ๑ ภาค (คือ ๑ ใน ๔) ของกระเพาะ. ว. เล็กน้อย.
• กระผีกริ้น    (ปาก) ว. นิดหน่อย, น้อยมาก, เล็กน้อย.
• กระผาน    น. ตะโพก. (ปาเลกัว).
• ผลีผลาม    ผฺลีผฺลาม ว. รีบร้อนเกินไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ.
• กระทะผัด    กระทะ กระทะทอด