กระป๋อหลอ คือ
"กระป๋อหลอ" อังกฤษ
- ว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ. (มณีพิชัย).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ป๋อ ก. แสดงอาการโดยจงใจหรือไม่จงใจให้เห็นเด่น ผึ่งผาย องอาจ หรือคล้ายคลึงเช่นนั้น.
- อห อะหะ น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์ มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.
- หลอ ว. ใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือหลอ หมายความว่า หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง
- กระปุกหลุก ว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
- หล่อหลอ หล่อ หลอม
- หล่อหลอม ก. อบรมบ่มนิสัยให้จิตใจโน้มน้าวไปในทางใดทางหนึ่ง เช่น หล่อหลอมจิตใจให้เป็นคนดี, หลอม ก็ว่า.
- เหลือหลอ -หฺลอ ว. หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง เช่น กินเสียจนไม่มีอะไรเหลือหลอ.
- ประกอบด้วยท่อหรือหลอด เกี่ยวกับท่อหรือหลอด
- -กระปำ ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.
- -กระปิ่ม ใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.
- กระปำ ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.
- กระปิ่ม ใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.