กระลำพัก คือ
- น. ส่วนของเนื้อไม้ซึ่งมีสีดำ ๆ เกิดในต้นสลัดไดป่า (Euphorbia antiquorum L.) และต้นตาตุ่มทะเล (Excoecaria agallocha L.) ในวงศ์ Euphorbiaceae กลิ่นหอมอ่อน รสขม ใช้ทำยาได้.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระลำ ( กลอน ; ย่อมาจาก กระลำพร) น. โทษใหญ่, ความฉิบหาย, เช่น จะเกิดกระลีกระลำแต่ล้วนร้อนใจ. ( โชค-โบราณ ). ( ดู กลัมพร ).
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ลำ ๑ น. ตัวของคน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ไม่นับส่วนที่เป็นแขนขาหรือกิ่งก้าน เช่น ลำตัว ลำต้น, เรียกสิ่งที่ยาวกลมหรือมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น
- พัก ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น
- กระลำพุก ดู ตะลุมพุก ๓.
- กระลำพร (โบ) น. กระลัมพร, โทษใหญ่, ความฉิบหาย. (ดู กลัมพร).
- กะลำพอ น. ต้นหลุมพอ เช่น โพกพายโพกะลำพอ. (ประชุมเชิญขวัญ). (ดู หลุมพอ).
- ลำพู่กัน น. เรียกสิ่งที่ปรากฏเป็นลำขาวไปในท้องฟ้าเวลาเช้าหรือเย็นถือว่าเป็นลางบอกเหตุ.
- กระลุมพุก ๑ (ปาก) น. ไม้ตะลุมพุก. ๒ (กลอน) น. ปลาตะลุมพุก เช่น ค้าวอ้าวอุกกระลุมพุกสีเสียดสุกรสิง. (สรรพสิทธิ์). (ดู ตะลุมพุก ๒). ๓ ดู ตะลุมพุก ๓.
- กระลําพุก กระลุมพุก ตะลุมพุก ไม้ตะลุมพุก
- ลำพู น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sonneratia caseolaris Engl. ในวงศ์ Sonneratiaceae ขึ้นในที่น้ำกร่อย มีรากงอกขึ้นเหนือพื้นดิน.
- ปลากระลุมพุก ตะลุมพุก ปลาตะลุมพุก ปลาโคก
- ที่ระลึก อนุสรณ์ สิ่งเตือนความทรงจํา ของที่ระลึก จดหมายเหตุ adj สิ่งเตือนความจำ เครื่องระลึกถึง เครื่องระลึก
มือถือ