กระเฉก คือ

• ว. เขยก. (ปาเลกัว).

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เฉ     ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
• เฉก     ว. เช่น, เหมือน.
• ฉก     ๑ ก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว; สับ, โขก, เช่น งูฉก. ๒ น. ชื่อปาล์มชนิด Arenga westerhoutii Griff. วงศ์ Palmae ขึ้นตามป่าดิบชื้นทางภาคใต้
• กระโฉกกระเฉก    ว. โขยกเขยก. (ปาเลกัว).
• -กระเฉง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระฉับ เป็น กระฉับกระเฉง.
• กระเฉง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระฉับ เป็น กระฉับกระเฉง.
• กระเฉด    น. ชื่อไม้น้ำชนิด Neptunia oleracea Lour. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นลอยอยู่ในน้ำ ลำต้นอ่อนอุ้มน้ำ มีปลอกเป็นปุยขาว ๆ เป็นทุ่น เรียกว่านม ใบย่อยเล็กเมื่อถูกสัมผัสก็หุบราบไป ดอกเหลืองเล็กออกชิดกันเป็นก้อ
• -กระแฉก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระฉอก เป็น กระฉอกกระแฉก.
• กระแฉก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระฉอก เป็น กระฉอกกระแฉก.
• ผักกระเฉด    n. ชื่อไม้น้ำชนิด Neptunia oleracea Lour. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นลอยอยู่ในน้ำ ลำต้นอ่อนอุ้มน้ำ มีปลอกเป็นปุยขาวๆ เป็นทุ่น เรียกว่า นม ใบย่อยเล็ก เมื่อถูกสัมผัสก็หุบราบไป ดอกเหลืองเล็กออกชิดกั
• กระฉับกระเฉง    ว. คล่องแคล่ว, กระปรี้กระเปร่าเหมาะแก่การ, ตรงข้ามกับ เงื่องหงอย, เฉื่อยชา.
• กระฉับกระเฉง adv    กระดอน มีชีวิตจิตใจ สดใส เด้ง