กระเทาะ คือ

• แตก

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทา     ๑ ก. ไป, ใช้ว่า เต้า ก็มี. ( ข. ). ๒ น. ชื่อสาหร่ายสีเขียวน้ำจืดชนิดหนึ่งในสกุล Spirogyra วงศ์ Zygnemataceae เป็นเส้นละเอียดสีเขียว
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• รอยกระเทาะ    รอยแตก กะเทาะ -n.รอยแตก ทำให้แดง เจ้าเพื่อนยาก เพื่อนผู้ชาย
• กะเทาะ    ก. ล่อนหลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ หรือเป็นแผ่น ๆ, ทำให้ล่อนหลุดออก เช่น กะเทาะเม็ดบัว. น. สิ่งของหรือเปลือกไม้ที่หลุดล่อนออกมาจากพื้นเดิมหรือจากต้น เช่น กะเทาะมะขาม.
• กระเท่    ว. เท่, เอียง.
• ประเทา    ก. บรรเทา, ทุเลา, คลาย, เบาลง, ให้สงบ, ทำให้เบาบางลง.
• เลาะกะเทาะ    ปอกเปลือก
• กะเทาะเปลือก    กะเทาะ
• -กระเทียบ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระเทียบ.
• กระเทย    ตุ๊ด แต๋ว ซึ่งมีอวัยวะเพศชายและหญิงในคน ๆ เดียว ซึ่งมีเกสรตัวผู้และตัว เมียในต่างดอกกันแต่ต้นเดียวกัน
• กระเทียบ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระเทียบ.

• มันเหมือนพวกเขาเพิ่งกระเทาะออกจากไข่เมื่อวานนี้เอง
• เพราะเมื่อพวกเรากระเทาะ ชั้นนั้นออกมา สหาย ..
• นายคิดว่าที่กระเทาะเปลือกถั่ว เป็นแค่ละครเพลงงั้นเหรอ ?
• พบส่วนกระเทาะออกและชิ้นส่วนแตกจำนวนมาก
• รักษามันสำหรับนักร่วมเพศใบ้เหล่านั้นที่คุณขายเพื่อกระเทาะ
• ลูกเดินอยู่บนวิมานแล้ว สามีของลูกกระเทาะเปลือกหอยได้สำเร็จ
• ฉันกระเทาะคดีผู้ที่ประพฤติไม่ดีงามและเลือกผู้ชนะได้แล้วค่ะ !
• แต่ผมรู้สึกว่าคุณยังทำได้แค่ กระเทาะแค่เปลือกของมันเท่านั้น
• ซ่อมแซมคอนกรีตที่หลุดกระเทาะเนื่องจากการเกิดสนิมของเหล็กเสริม
• เหมือนเมล็ดฟักทองที่ถูกกระเทาะออก