กระเลือก คือ

• -เหฺลือก
  (กลอน; แผลงมาจาก เกลือก) ก. เหลือก, ใช้เข้าคู่กับคำ กระลับ เป็น กระลับกระเลือก.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เลือ     ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
• เลือก     ๑ ก. คัดสิ่งที่มีจำนวนมากกว่าหนึ่งขึ้นไปเพื่อเอาไว้หรือเอาออกตามต้องการ เช่น เลือกผู้ใหญ่บ้าน เลือกหัวหน้าชั้น. ๒ ว. เป็นเมือก, เหนียว ๆ
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กระลับกระเลือก    -เหฺลือก ว. กลอกขึ้นกลอกลง (ใช้แก่ตา), (โบ) กลับเกลือก.
• กระเลียด    -เหฺลียด (กลอน) แผลงมาจาก เกลียด เช่น ไยเยาวเคียดและกระเลียด ฤเหลือบพระพักตร์ผิน. (สรรพสิทธิ์).
• กระเล็น    ดู กระถิก, กระถึก.
• กระเดือก    ๑ น. ส่วนของกล่องเสียง มีลักษณะโปนออกมากลางลำคอเหนือท่อลม เห็นได้ชัดในผู้ชายเรียกว่า ลูกกระเดือก. ๒ (ปาก) ก. กลืนอย่างลำบาก เช่น กระเดือกไม่ลงคอ เต็มกระเดือก.
• กระเกรอก    -เกฺริก (กลอน) ว. กระเกริก, เสียงดังอึกทึก, เช่น กระเกรอกทงงท้องธรณี. (สมุทรโฆษ).
• กระเซ้าหยอกเล่น    ล้อเล่น หยอกล้อ
• เล่ห์กระเท่    n. กลอุบายหรือเงื่อนงำอันอาจทำให้คนอื่นหลงผิดหรือเข้าใจผิด , , ชื่อพ้อง: เล่ห์, เล่ห์กล, กลอุบาย, อุบาย ตัวอย่างการใช้: คนบางคนชอบใช้เล่ห์กระเท่เอาชนะผู้อื่นแทนที่จะใช้ความสามารถของตัวเ
• เล่ห์กระเท่ห์    น. กลอุบาย, กลมารยา, อุบายล่อลวง.