กระแต คือ

• ๑
  น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Tupaiidae รูปร่างคล้ายกระรอก แต่อยู่ต่างวงศ์กันและมีขนาดเล็กกว่า ปากแหลม ไม่มีฟันแทะ กินทั้งสัตว์และผลไม้ มีหลายสกุลและหลายชนิด เช่น กระแตธรรมดา (Tupaia glis) กระแตเล็ก (T. minor) กระแตหางขนนก (Ptilocercus lowi) เชื่อกันทางวิชาการว่า เป็นสัตว์กลุ่มต้นกำเนิดสายวิวัฒนาการของลิงและมนุษย์; ดอกไม้ประดิษฐ์เป็นรูปกระแตเกาะติดกับช่อใบแก้ว ทำด้วยดอกพุทธชาดเป็นต้น ใช้เป็นของชำร่วย.
  ๒
  น. ชื่อฆ้องขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ โดยทำร้านฆ้องโค้งงอขึ้นเหมือนฆ้องมอญแต่ปลายสั้นกว่า วงหนึ่งมีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก หรือใช้แขวนกับไม้ สำหรับถือตีเป็นสัญญาณในการอยู่เวรยามหรือแจ้งข่าวสารต่าง ๆ เรียกว่า ฆ้องกระแต.
  ๓
  น. ชื่อเพลงร้อง เดิมเป็นของไทยทางเหนือเรียกว่า กระแตเล็ก, ถ้าทำโหมโรงสำหรับเสภา เรียกว่า กระแตใหญ่.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• -กระแตะ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระเตาะ เป็น กระเตาะกระแตะ.
• -กระแต่ง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.
• กระแตะ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระเตาะ เป็น กระเตาะกระแตะ.
• กระแต่ง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.
• กระแตวับ    (วรรณ) ก. หน้าเป็น เช่น แต่ล้วนตัวตอแหลกระแตวับ. (อภัย).
• กระแตเวียน    pic010.jpg (กระแตเวียน) น. อุปกรณ์สำหรับช่วยให้เด็กหัดเดิน ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ให้มีข้อติดอยู่ข้างหนึ่ง แล้วสวมลงกับหลักไม้ เหนือข้อตอนบนสอดไม้ขวางให้ยาวพอสมควรสำหรับให้เด็กเกาะเดิน.
• กระแตไต่ไม้    ๑ น. ชื่อกลบท ตัวอย่างว่า หมายหมองมาดสวาทน้องมาดหมองหมาย; ชื่อเพลง เดิมเป็นของชาวเหนือพวกกะเหรี่ยง บัดนี้ใช้เป็นเพลงโหมโรงหรือเพลงเสภา ทำตอนรื่นเริง. ๒ น. ชื่อเฟินอิงอาศัยชนิด Drynaria quercifolia (
• ฆ้องกระแต    น. ฆ้องขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ โดยทำร้านฆ้องโค้งงอขึ้นเหมือนฆ้องมอญแต่ปลายสั้นกว่า วงหนึ่งมีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก หรือใช้แขวนกับไม้สำหรับถือตีเป็นสัญญาณในการอยู่เวรยามหรือแจ้งข่าวสารต่าง ๆ.
• อันดับกระแต    อันดับสแกนเดนเทีย
• เขี้ยวกระแต    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Coffea bengalensis Heyne ex Roem. et Schult. ในวงศ์ Rubiaceae ดอกสีขาว กลิ่นหอมแรงคล้ายพุทธชาด.
• แตกระแหง    ก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.
• กระแตแต้แว้ด    ๑ ดู ต้อยตีวิด. ๒ น. ใช้เปรียบผู้หญิงที่ชอบจุ้นจ้านเจ้ากี้เจ้าการ.

• พวกนี้ทำตัว กระแตชะมัดไอ้พวกบ๊องเอ๊ย
• ฉากหนังไทย-กระแต ศุภักษรถ่ายหนัง
• น้องกระแตน้อยผู้น่ารัก
• กระแตชุดสติ๊กเกอร์
• นกกระแตแต้แว๊ดกินลูกกุ้ง ลูกปลาเล็ก ๆ ตลอดจนไส้เดือน หนอนแดงและแมลงบางชนิดที่อาศัยอยู่ตามบึง หรือหนองน้ำทั่วไป