กะต่า คือ
"กะต่า" การใช้"กะต่า" อังกฤษ
- (ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- กะต้ํา ต้อน
- กะตังกะติ้ว ๑ น. น้ำยางที่ได้จากไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Apocynaceae เช่น มวก (Parameria barbata Schum.) กะตังกะติ้ว หรือ คุยช้าง (Willughbeia edulis Roxb.) และ ตังติ้ว (Urceola esculenta Benth.). ๒ น. ชื่อไม้เถาชน
- กะตรุด -ตฺรุด (กลอน) น. ตะกรุด เช่น พระกะตรุดเลศเลขลง เลิศแล้ว. (พยุหยาตรา), กะตุด ก็ใช้.
- กะตอก (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กระโถน.
- กะตัก น. ชื่อปลาทะเลขนาดเล็กทุกชนิดในสกุล Encrasicholina และ Stolephorus ในวงศ์ Engraulidae รูปร่างยาว กลม หรือแบนข้างเล็กน้อยแล้วแต่ชนิด ปากกว้าง ที่สันท้องระหว่างครีบท้องและครีบก้นมีหนามแหลม ๒-๗ อัน ข้า
- กะตัง น. การขึ้นเกล็ด.
- กะตังมูตร -มูด น. ปัสสาวะที่ขึ้นเกล็ดที่ผิวหน้า.
- กะตังใบ น. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิด ในสกุล Leea วงศ์ Leeaceae คือ ชนิด L. indica (Burm.f.) Merr. ใบเป็นใบประกอบ ใบย่อยรูปไข่ปลายแหลม ดอกเล็ก สีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อตามยอด ผลสีเขียว ใบใช้ทำยาได้, กะดังบาย ก็เรียก;
- กะตั้ก (ปาก) น. กองใหญ่, จำนวนมากมาย, เช่น เขามีเงินเป็นกะตั้ก ๆ.
- กะตั้ก ๆ (ปาก) น. กองใหญ่, จำนวนมากมาย, เช่น เขามีเงินเป็นกะตั้ก ๆ.
- กะติ๊กริก ว. เริ่มมีเนื้อมีหนังขึ้น (มักใช้แก่เด็ก). ก. จริตจะก้าน, ระริก.
- กะตีบ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นมะแฟน. (ดู มะแฟน).
- กะตุด (ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.
- กะตุมู (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นขมิ้นอ้อย. (ดู ขมิ้นอ้อย).
ประโยค
- อายูมิ เกนตะ และมิซึฮิโกะต่างเป็นเด็กดีมากๆ
- ปารุโกะ นี่อะไรเหรอคะ ฮารุโกะต่างหากค่ะ
- เหตุผลก็คือ ไม่มีใคร ยอมจ่ายเงินก้อนโตให้เรียวซุเกะต่างหาก
- ไม่ใช่หรอก นั่นมันฮานาโอกะต่างหากล่ะ
- สร้างพอร์ทัลการฝึกอบรมด้วยตนเองสำหรับพนักงานในสาขาและกะต่างๆ
- อาคันตุกะต่างถิ่น สหายเก่าเเก่
- ทำไมจะต้องมาขอบอกขอบใจฉันด้วย ในเมื่อคนที่ฉันช่วยปลอบใจคือยูกะต่างหาก ?
- ชิซูกะต่างจากนางแบบคนอื่นๆ
- ไอโกะต่างหากที่สร้างปัญหา
- หึ ฟุกานากะต่างหาก !
มือถือ