กะประมาณ คือ

• หาค่า
  กะ
  ประมาณ
  ประเมิน
  คาด
  คาดการณ์
  คํานวณ
  เดา
  คาดเดา

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประมาณ     ก. กะหรือคะเนให้ใกล้เคียงจำนวนจริงหรือให้พอเหมาะพอควร เช่น ประมาณราคาไม่ถูก. ว. ราว ๆ เช่น ประมาณ ๓-๔ เดือน. ( ส. ปฺรมาณ; ป. ปมาณ).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระมา     น. เหลือบ. ( ช. ).
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• การกะประมาณจากข้อมูลเพียงเล็กน้อย    การเดา
• งบประมาณ    (กฎ) น. ประมาณการรายรับและรายจ่าย.
• ประมาณค่า    คาด คาดคะเน ประมาณ ประมาณการ ประเมิน อนุมาน ตีราคา หาค่า ประเมินค่า คํานวณค่าเป็นเงิน
• ประมาณตน    ก. สำนึกในฐานะของตน. ว. เจียมตัว, ไม่ทำอะไรเกินฐานะของตน.
• ประมาณตัว    ก. สำนึกในฐานะของตน. ว. เจียมตัว, ไม่ทำอะไรเกินฐานะของตน.
• ประมาณว่า    กะเอาว่า ตีเสียว่า
• ประมาณได้    ซึ่งวัดได้ วัดได้
• พอประมาณ    ว. เพียงปานกลาง เช่น มีฐานะดีพอประมาณ.

• ขนาดของคุณ ผมกะประมาณเอา
• ฉันก็แค่กะประมาณเอา