กะหรี่ปั๊บ คือ
สัทอักษรสากล: [ka rī pap] การออกเสียง:
"กะหรี่ปั๊บ" การใช้"กะหรี่ปั๊บ" อังกฤษ"กะหรี่ปั๊บ" จีน
ความหมายมือถือ
- น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ใช้แป้งสาลีห่อไส้ผสมผงกะหรี่ แล้วจับจีบคล้ายหอยแครง ทอดน้ำมัน.
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- กะหรี่ น. แกงชนิดหนึ่ง สีเหลือง ปรุงด้วยเครื่องแกงกะหรี่; เรียกเครื่องแกงกะหรี่ซึ่งประกอบด้วยขมิ้นและเครื่องเทศอื่น ๆ บดเป็นผงว่า ผงกะหรี่. ( มลายู
- หรี่ หฺรี่ ก. ลดให้น้อยลงหรือเบาลง เช่น หรี่ไฟ หรี่วิทยุ. ว. แคบ ในคำว่า ตาหรี่.
- รี ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
- รี่ ๑ ก. เคลื่อนเข้าไปเรื่อยไม่รีรอ เช่น รี่เข้าใส่. ว. อาการที่เคลื่อนเข้าไปเรื่อยไม่รีรอ เช่น เดินรี่เข้ามา. ๒ ดู ลี่ ๑ .
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ปั๊บ ว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น วางปั๊บ หยิบปั๊บ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปุ๊บ เป็น ปุ๊บปั๊บ.
- กะหริ่ง กะริง
- กะหร่อง (ปาก) ว. ผอมเกร็ง.
- ใส่กะหรี่ เตรียมอาหารด้วยกะหรี่ แปรงขนม้า
- กะหรอด -หฺรอด น. นกกรอด. (ดู ปรอด).
- กะหราน (ปาก) ว. อร่าม, ใช้ประกอบกับแดงหรือเหลือง เช่น แดงกะหราน เหลืองกะหราน.
- ผงกะหรี่ กะหรี่ อาหารที่ปรุงด้วยกะหรี่ แกง แกงกระหรี่
- กะหร็อมกะแหร็ม ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ผมขึ้นกะหร็อมกะแหร็ม, หร็อมแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า.
- กะหล่อยกะหลิบ adv. คล่องแคล่วในการใช้มืออย่างว่องไวน่าดู , ชื่อพ้อง: กะล่อยกะหลิบ ตัวอย่างการใช้: เขาทำงานได้กะหล่อยกะหลิบดี clf.: ช้า