กะหรี่ คือ
สัทอักษรสากล: [ka rī] การออกเสียง:
"กะหรี่" การใช้"กะหรี่" อังกฤษ"กะหรี่" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. แกงชนิดหนึ่ง สีเหลือง ปรุงด้วยเครื่องแกงกะหรี่; เรียกเครื่องแกงกะหรี่ซึ่งประกอบด้วยขมิ้นและเครื่องเทศอื่น ๆ บดเป็นผงว่า ผงกะหรี่. (
มลายู มาจากทมิฬว่า ผัด; อ. curry).
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- หรี่ หฺรี่ ก. ลดให้น้อยลงหรือเบาลง เช่น หรี่ไฟ หรี่วิทยุ. ว. แคบ ในคำว่า ตาหรี่.
- รี ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
- รี่ ๑ ก. เคลื่อนเข้าไปเรื่อยไม่รีรอ เช่น รี่เข้าใส่. ว. อาการที่เคลื่อนเข้าไปเรื่อยไม่รีรอ เช่น เดินรี่เข้ามา. ๒ ดู ลี่ ๑ .
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- กะหริ่ง กะริง
- กะหร่อง (ปาก) ว. ผอมเกร็ง.
- ใส่กะหรี่ เตรียมอาหารด้วยกะหรี่ แปรงขนม้า
- กะหรอด -หฺรอด น. นกกรอด. (ดู ปรอด).
- กะหราน (ปาก) ว. อร่าม, ใช้ประกอบกับแดงหรือเหลือง เช่น แดงกะหราน เหลืองกะหราน.
- กะหรี่ปั๊บ น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ใช้แป้งสาลีห่อไส้ผสมผงกะหรี่ แล้วจับจีบคล้ายหอยแครง ทอดน้ำมัน.
- ผงกะหรี่ กะหรี่ อาหารที่ปรุงด้วยกะหรี่ แกง แกงกระหรี่
- กะหร็อมกะแหร็ม ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ผมขึ้นกะหร็อมกะแหร็ม, หร็อมแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า.
- นกกะหรอด นกกรอด นกกระหรอด นกปรอด
- ผอมกะหร่อง ว. ผอมไม่มีเรี่ยวแรง.
ประโยค
- ส่วนรอยแถวเนี้ย ก็ได้มาตอนที่ฉันกินแกงกะหรี่ล่ะ
- วันนี้มีแกงกะหรี่ เยอึน กินได้มากกว่าวันอื่นๆเลย
- อะริอะเกะ โคอิจิ เขาเปิดร้า้นแกงกะหรี่ที่โตเกียว
- ถ้าเธอไปคนเดียว คนเค้าอาจจะนึกว่าเธอเป็นกะหรี่
- กะหรี่ทุกคนก็สูบบุหรี่แหละน่า อย่าแหง่หน่อยเลย
- ช่วยเอาข้าวราดแกงกะหรี่กับฮ็อตเค้กมาให้ด้วยนะ
- อีกะหรี่พวกนั้นสมควรตายแล้ว เสือกไปเอากับแวมไพร์
- ถึงฉันจะเป็นกะหรี่บ้านแตก แต่ก็ช่วยชีวิตคนไว้ได้
- ขอโทษที่ทำให้รอครับ ของท่านที่สั่งแกงกะหรี่เนื้อ
- ไอ้ชาติหมา กูจะฆ่ามึง เหมือนที่กูฆ่าเมียกะหรี่มึง