กัปปิยการก คือ

• -การก
  น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค.

• กัป     กับ น. อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กัลป์ เช่น ชั่วกัปชั่วกัลป์
• กัปปิย     กับปิยะ ว. สมควร. ( ป. ).
• ปิย     ปิยะ- ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปิโยรส = ลูกที่รัก. ( ป. ).
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การก     กา-รก น. ผู้ทำ. ( ไว ) ก. กริยาที่ทำหน้าที่ประธาน กรรม หรือส่วนขยายของประโยคที่คล้ายกับนาม มี ๕ ชนิด คือ กรรตุการก กรรมการก การิตการก
• รก     ๑ ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน,
• การก็อปปี้    การทำสำเนา
• การก๊อปปี้    n. การทำสำเนาให้เหมือนต้นฉบับ ชื่อพ้อง: การเลียนแบบ, การลอกเลียน
• การไปปิกนิก    ปิกนิก การไปเที่ยวนอกบ้านและนําอาหารไปรับประทาน
• การกัก    การเก็บ การคงไว้ การเก็บรักษา
• นิสัยการกิน    การกินพวกเดียวกัน นิสัยการกินอาหาร พฤติกรรมการกินอาหาร
• กัปปิยโวหาร    น. โวหารที่ควรแก่ภิกษุ เช่น เรียกเงินตรา ว่า กัปปิยภัณฑ์, ถ้อยคำสำนวนที่เหมาะแก่กาลเทศะ.
• การกระตุก    การกระชาก การดึง การกระโชก การสั่น การเขย่า การชัก การรั้ง การกระทุ้ง การกระแทก การชน เสียงเคาะ การเขก การโขก การสะท้อนกลับอย่างรุนแรง ปฏิกิริยารุนแรงฉับพลัน การผลัก การสะบัด การขว้างทิ้ง การจีบ การ