การชี้นํา คือ

• การชักจูง
  การชักนํา
  การนํา

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ชี     ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
• ชี้     น. เรียกนิ้วที่ ๒ นับแต่หัวแม่มือว่า นิ้วชี้. ก. เหยียดนิ้วชี้เป็นต้นตรงไปที่ใดที่หนึ่งเพื่อให้เห็นสิ่งที่ต้องการ, เหยียดตรง เช่น หางชี้; แนะนำ,
• ชี้นํา     แนะหรือให้ข้อมูลกับ ชี้บอก นํา นําทาง ชี้ทาง ชี้แนะ เสนอแนะ แนะนํา แนะแนว แนะ ชี้โพรงให้กระรอก
• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• การชุน    การปะชุน สิ่งที่ปะชุน
• การชักนํา    ตัวนํา เครื่องชวนใจ การชักจูง การเหนี่ยวนํา การจูงใจ การโน้มน้าว การชักชวน การเกลี้ยกล่อม การชี้นํา การนํา
• การชกหน้า    การตบ การตบหน้า
• การชําระคืน    การชําระหนี้ การทยอยชําระหนี้ การบริการชําระหนี้ การจ่ายเงินคืน
• การชนกัน    การประสานงา การปะทะกัน การสัมผัส การแตะต้อง
• การชะงักงัน    การทำให้แตกแยกออกเป็นชิ้น ๆ ช่วงระยะเวลาที่หยุด -s.disruption ภาวะที่ถูกทำให้แตกแยกออก การชะงัก การหยุด การหยุดชะงัก
• การชุมนุมกัน    สันธาน การรวมกลุ่มกัน
• การช่วยกัน    การลงแขก ความร่วมมือ ความร่วมแรงร่วมใจ
• หลักการชั้นต้น    ขั้นต้น พื้นฐาน มูลฐาน ความรู้ขั้นต้น