การประพฤติตัว คือ

• กิริยาท่าทาง
  การกระทํา
  กิริยามารยาท
  ความประพฤติ
  ท่าทาง
  มรรยาท

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การประพฤติ     วัต การปฏิบัติ ความประพฤติ
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประพฤติ     ปฺระพฺรึด น. ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทำหรือปฏิบัติตน, การทำตาม, เหตุต้นเค้า. ก. ทำตาม, ปฏิบัติ, เช่น ประพฤติธรรม; กระทำ, ดำเนินตน,
• ประพฤติตัว     ประพฤติตน ปฏิบัติตน ทำตัว มีพฤติกรรม มีความประพฤติ ปฏิบัติตัว ประพฤติ วางตัว เนรเทศ กระทํา ทําตัว
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• พฤต     พฺรึด น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน; เกิดขึ้น. ว. กลม. ( ส. วฺฤตฺต).
• พฤติ     พฺรึด, พฺรึดติ- น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คำฉันท์. ( ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).
• ฤต     รึด น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. ( ส. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• การประพฤติชั่ว    การทําชั่ว การทําบาป
• การประพฤติชอบ    การทําดี การปฏิบัติชอบ

• ฉันได้ยินเรื่องการประพฤติตัวที่ดีของเธอมาบ้าง
• อย่างที่เห็น การประพฤติตัวของผมทำให้เธอเป็นอิสระ
• " ถ้าเธอต้องการการประพฤติตัวที่สอดคล้องกับความรัก
• การประพฤติตัวผู้หญิงในขณะมีเพศสัมพันธ์ไม่ใช่วันแรก
• เรียนเกี่ยวกับการประพฤติตัวในการอยู่ร่วมกับผู้อื่นนะ
• โชคดีนะที่ผู้อำนวยการคังไม่เห็นการประพฤติตัวของคุณแบบนี้
• สาเหตุใหญ่ของการประพฤติตัวไม่เหมาะสมของตำรวจชายคือผู้หญิง
• วิธีการประพฤติตัวหลังจากทรยศต่อสาว ๆ
• วิธีการประพฤติตัวกับผู้หญิง
• แต่การประพฤติตัวของคุณ