การปะพรม คือ

• การทำให้กระจาย
  การทำให้เต็มไปด้วย
  การอบ

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การปะ     การทำให้ถูกต้อง การปรุงแต่ง การยึดติด การเกาะแน่น การแก้ ที่ที่ ซ่อมแซมหรือแก้ไขแล้ว
• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• ปะพรม     ทำให้เต็มไปด้วย ทำให้แผ่ซ่าน
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พรม     ๑ พฺรม น. เครื่องลาดทำด้วยขนสัตว์, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นบางชนิดที่ใช้ปูลาดว่า พรม เช่น พรมน้ำมัน พรมกาบมะพร้าว;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• การประพรม    การพรมน้ำ
• การปะทะคารม    การทะเลาะวิวาท การตะลุมบอน การโต้เถียง สงครามปาก
• การปะทุ    การระเบิด การพ่นออก
• การปะทุของอารมณ์    การระเบิดอารมณ์
• การปะทุแห่งอารมณ์    ความบ้าคลั่ง ความเดือดพล่าน ความโกรธมาก
• ศิลปะการประพันธ์บทร้อยกรอง    การแต่งบทกลอน ฉันทลักษณ์
• การปะชุน    การชุน สิ่งที่ปะชุน