ปะพรม คือ

• ทำให้เต็มไปด้วย ทำให้แผ่ซ่าน

• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พรม     ๑ พฺรม น. เครื่องลาดทำด้วยขนสัตว์, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นบางชนิดที่ใช้ปูลาดว่า พรม เช่น พรมน้ำมัน พรมกาบมะพร้าว;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• การปะพรม    การทำให้กระจาย การทำให้เต็มไปด้วย การอบ
• ประพรม    -พฺรม ก. ประโปรยด้วยสิ่งที่มีลักษณะเป็นน้ำ เช่น ประพรมน้ำมนต์ เอาน้ำอบประพรมอัฐิ.
• การประพรม    การพรมน้ำ
• กะพริบ    -พฺริบ ก. ปิดและเปิดหนังตาโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ไฟกะพริบ.
• กะพรุน    -พฺรุน น. แมงกะพรุน.
• พระพักต์    หน้า ใบหน้า ดวงหน้า
• พระพันปี    (ราชา) น. คำเรียกพระราชชนนี.
• พระพิมพ์    น. พระเครื่องที่สร้างขึ้นตามแบบแม่พิมพ์.
• พระพุทธ    n. พระผู้ตรัสรู้, ผู้ตื่นแล้ว, ผู้เบิกบานแล้ว (ใช้เฉพาะพระพุทธเจ้า) ตัวอย่างการใช้: พระรัตนตรัยประกอบด้วย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ clf.: องค์
• มะพร้าว    -พฺร้าว น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cocos nucifera L. ในวงศ์ Palmae ผลใช้ทำน้ำมันและปรุงอาหารต่าง ๆ.
• มะพร้าว)    ตกจั่น ออกจั่น ออกดอก (หมาก