การพอกปูน คือ

• การฉาบปูน
  ปูนฉาบ
  ปูนพอกผนัง
  ไม้ฉาบปูน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การพอก     การกลบ การถม การทับ
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอก     ๑ ก. หุ้ม เช่น พอกไข่, พูน, โปะให้หนา เช่น พอกแป้ง. ว. โป่งออกมา เช่น คอพอก. ๒ ( กลอน ) ก. โพกผ้า. น. ผ้าโพกคล้ายหมวก. ๓ น.
• พอกปูน     ฉาบปูน
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ปู     ๑ น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายน้ำ มีหลายวงศ์ เช่น
• ปูน     ๑ น. หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว, ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง ในคำเช่น ป้ายปูน ปูนกัดปาก, ปูนขาว ในคำว่า ฉาบน้ำปูน; ปูนซีเมนต์ ในคำเช่น
• การพอกพูน    การรวมตัวกันมากขึ้น การเก็บสะสม การเพิ่มจํานวนมากขึ้น
• การพองขึ้น    การบวม
• การพอง    การบวม การโป่งนูน การบวมขึ้น สิ่งที่พองหรือบวม การขยายตัว
• พอการ    (ปาก) ว. สมควรแก่งาน, บางทีใช้หมายความว่า มาก.
• พอกปิด    พอกทับ โบกทับ