การหวดแส้ คือ

• การเฆี่ยน
  การเฆี่ยนด้วยแส้

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การหวด     การฟาด ตีอย่างแรง การตี การดีด การเฆี่ยน การโบย การลงแส้
• หวด     ๑ น. ภาชนะอย่างหนึ่งสำหรับนึ่งของ ทำด้วยดินเผา ไม้ไผ่สาน เป็นต้น. ๒ ก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แส้     น. ชื่ออุปกรณ์สำหรับปัดยุงหรือแมลง ทำด้วยขนหางม้า หรือทางจากที่ทุบปลายข้างหนึ่งเป็นเส้น เป็นต้น ลักษณะเป็นพู่ยาว มีด้าม; ชื่ออุปกรณ์สำหรับตีม้า
• การหวดเสียงดัง    การตีเสียงดัง เสียงกระทบกระแทก
• การหวี    การสาง การแปรง
• การหว่านเมล็ดแซม    การปลูกเมล็ดหนาเกิน การปลูกเมล็ดแซม การหว่านเมล็ดหนาเกิน
• การหวน    การถอยกลับ การย้อนกลับ การหวนกลับ
• การหวีผม    การสางผม
• การหว่าน    n. การทำให้กระจาย, เช่น หว่านข้าว ชื่อพ้อง: การโปรย ตัวอย่างการใช้: เมื่อวานนี้เราไปดูการสาธิตการหว่านเมล็ดข้าวที่ฉะเชิงเทรา
• การหวั่นไหว    การเปลี่ยนแปลง การโอนไปเอนมา
• การหวุดหวิด    การจวนตัว การจวนเจียน การจวนแจ การมีบางสิ่งใกล้จะเกิดขึ้น
• การหวดด้วยสายคาด    วัตถุที่ใช้คาด สายคาดทั้งหลาย