การหวั่นไหว คือ

• การเปลี่ยนแปลง
  การโอนไปเอนมา

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• หวั่น     ก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป.
• หวั่นไหว     ก. สั่นสะเทือน, โอนเอน, เช่น จิตใจหวั่นไหวไปตามอารมณ์, ครั่นคร้าม เช่น ไม่หวั่นไหวต่อภยันตรายใด ๆ. ว. อาการที่สั่นสะเทือนมาก (ใช้แก่เสียง) เช่น
• ไห     น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
• ไหว     ก. สั่น, สะเทือน, กระดิก, เช่น ใบไม้ไหว. ว. สามารถทำได้ เช่น เดินไหว สู้ไหว กินไหว.
• การสั่นไหว    การสั่นเทา ความสะเทือน
• การเซ่นไหว้    การบวงสรวง บวงสรวง สิ่งที่ใช้บวงสรวงหรือเซ่นไหว้
• การหวี    การสาง การแปรง
• การหวุดหวิด    การจวนตัว การจวนเจียน การจวนแจ การมีบางสิ่งใกล้จะเกิดขึ้น
• การเคลื่อนไหว    การขับเคลื่อน การเคลื่อนที่ เสียงตุ้บตั้บ การขยับ ความเคลื่อนไหว การเคลื่อนย้าย
• การไม่เคลื่อนไหว    การหยุดเคลื่อนที่ การนั่งอยู่กับที่
• ผู้หวั่นไหว    ผู้เปลี่ยนแปลง
• ไม่หวั่นไหว    สุขุม หนักแน่น เด็ดเดี่ยว ไม่สั่น
• การหวด    การฟาด ตีอย่างแรง การตี การดีด การเฆี่ยน การโบย การลงแส้

• ข้าไม่ต้องการหวั่นไหวเพราะเรื่องที่ไม่เป็นจริง
• พวกโซรอนเริ่มมีการหวั่นไหว