การหวีดร้อง คือ

• การตะโกน
  การร้อง
  การส่งเสียง
  การแผดเสียง

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การหวี     การสาง การแปรง
• หวี     น. ของใช้ชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นซี่ ๆ เรียงต่อกันเป็นปื้น ใช้สางผมหรือเส้นด้ายเป็นต้น; กลุ่มผลกล้วยที่มีขั้วติดเรียงกันอยู่;
• หวีด     น. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังเช่นนั้น เรียกว่า นกหวีด. ว. มีเสียงร้องดังเช่นนั้น โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง.
• หวีดร้อง     v. ร้องเสียงดัง ชื่อพ้อง: กรีดร้อง ตัวอย่างการใช้: ผู้คนตื่นตระหนกส่งเสียงหวีดร้องพากันวิ่งหนีแตกกระเจิง
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• ดร     ๑ ดอน ( แบบ ) น. พ่วง, แพ. ( ป. , ส. ตร). ๒ ( โบ ) น. ดอน.
• ร้อง     ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, ( ปาก ) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• การหว่านปุ๋ยในร่อง    การหว่านปุ๋ย การใส่ปุ๋ย
• การหยุดระหว่างทาง    การหยุด การหยุดพัก
• การหวด    การฟาด ตีอย่างแรง การตี การดีด การเฆี่ยน การโบย การลงแส้
• การหวน    การถอยกลับ การย้อนกลับ การหวนกลับ
• การหวีผม    การสางผม