การหันไปใช้ คือ

• การหันไปพึ่ง
  การหันไปอาศัย

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การหัน     การเบี่ยงเบน การหันเห การเปลี่ยนทิศทาง การเลี้ยว
• หัน     ๑ ก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น
• หันไป     1) v. ชื่อพ้อง: เปลี่ยนใจ ตัวอย่างการใช้: เพลโตไม่ได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์มากนัก แต่ได้หันไปหาเรื่องตรรกวิทยามากกว่า 2)
• หันไปใช้     หันไปพึ่ง หันไปอาศัย
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ใช้     ก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น
• การหันไปพึ่ง    การหันไปอาศัย การหันไปใช้
• การหมุนไปรอบๆ    การเลี้ยวกลับ
• การหันไปด้านหลัง    การกระดกกลับ
• การหันไปอาศัย    การหันไปพึ่ง การหันไปใช้
• จานเป้าใชัเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศ    คนที่อยู่ในภาวะที่คนอื่นเอาเปรียบได้
• การฉีดยาเข้าไปในไส้ตรง    ยาฉีดดังกล่าว ยาสวนทวารหนัก เครื่องสวนทวารหนัก
• ขึ้นไปในอากาศ    บนสวรรค์ บนเสากระโดงเรือ สูงขึ้นไป