การเบียดเบียน คือ

• การกินสัตว์อื่นเป็นอาหาร
  ลักษณะการปล้นสะดม

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• เบีย     ต้นบุก บุก บุกคางคก มันซูรัน เบือ
• เบียด     ก. แทรกหรือเสียด เช่น เบียดเข้าไป, ชิดกันติดกันเกินไปในที่จำกัด เช่น ต้นไม้ขึ้นเบียดกัน ยืนเบียดกัน.
• เบียดเบียน     ก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
• บี     โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
• เบียน     ก. รบกวน, ทำให้เดือดร้อน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบียด เป็น เบียดเบียน; ( โหร ) เปลี่ยนแปลง เช่น ดาวพระศุกร์ถูกราหูเบียน. น.
• การเบียดเสียด    ความยัดเยียด ความแน่น ความแออัด
• ซึ่งเบียดเบียน    ซึ่งทําร้าย
• ผู้เบียดเบียน    สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร สิ่งเบียดเบียน
• สิ่งเบียดเบียน    ผู้เบียดเบียน สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร
• ความเบียดเบียน    การทําร้าย หิงสา หึงสา
• ความไม่เบียดเบียน    อหิงสา อหึงสา
• รังแกเบียดเบียน    ข่มเหงคะเนงร้าย
• เบียดเสียด    ก. ยัดเยียด, เบียดกันแน่น.

• แบ่งแยกการทำงานและการเบียดเบียน
• " เธอเกลียดการเบียดเบียนตัวเอง "
• เพราะต่อไปนี้จะไม่มีการเบียดเบียน จะไม่มีการเอาเปรียบ จะไม่มีการเปรียบเทียบ
• เธอเกลียดการเบียดเบียนตัวเอง และโดยพื้นฐานแล้วก็เป็นคนที่ไม่เก่งเรื่องการดูแลบ้าน
• กรรม การผิดศีลห้า หมายถึง การเบียดเบียนซึ่งกันและกัน การทรมานสัตว์ การผจญสัตว์ เป็นสาเหตุแห่งการเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นวิบากกรรม