การเหลื่อมล้ํา คือ

• การซ้อน
  การเหลื่อม

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การเหลื่อม     การซ้อน การเหลื่อมล้ํา
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหลื่อม     เหฺลื่อม ว. เลยไป, ล้ำไป, ล้ำกัน, ไม่เสมอกัน.
• เหลื่อมล้ํา     แตกต่าง ก้าวก่าย ล่วงล้ํา สอดแทรก แทรกแซง ซึ่งไม่สมดุล ซึ่งไม่เท่ากัน ซึ่งไม่เท่าเทียมกัน เหลื่อมล้ําต่ําสูง ลักลั่น คาบเกี่ยว ซ้อน ล้ํา ล้ํากัน
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• มล     มน, มนละ- น. ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์; สนิม, เหงื่อไคล. ว. มัวหมอง, สกปรก, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• ล้ํา     ยิ่ง เกิน เพิ่มขึ้น คาบเกี่ยว ซ้อน ล้ํากัน เหลื่อม เหลื่อมล้ํา ล่วงล้ํา ล่วงเกิน ล้ําเส้น ยื่นออกมา โผล่ออกมา
• การเสื่อมลง    การโรยรา การลดค่า ความตกต่ํา ความเสื่อม ความเสื่อมโทรม การเลวลง ภาวะเสื่อมโทรม ความทรุดโทรม การด้อยลง การเสื่อมถอย
• ความเหลื่อมล้ํา    ความแตกต่าง
• การเสื่อมค่า    การเสื่อมราคา การลงบัญชีเป็นหนี้สูญ การลดมูลค่าในบัญชี
• การเหลา    การขูด การตัด การถาก การปลอก การเกลา การเล็ม กาลอก
• การเหลือบดู    การชําเลืองมอง การแวบมอง