การแขวะ คือ

• การคว้าน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• แข     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• แขวะ     แขฺวะ ก. เอาสิ่งมีคมแหวะคว้านให้กว้าง; พูดชวนวิวาท.
• วะ     ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
• การแขวน    การห้อย
• การแขวนลอย    การกระจาย
• การแขวนพวงมาลัย    การตกแต่งด้วยพู่ระย้า การประดับด้วยพวงมาลัย
• การแวะ    การค้าง การพัก การแวะพัก
• การแข็ง    การกระด้าง
• การแข่ง    การแข่งขัน คอนเทสต์ การประกวด การประลอง
• การแข่งม้าวิ่งข้ามสิ่งกีดขวางที่สร้างขึ้น    การวิ่งแข่งข้ามทุ่งหรือทุ่งที่มีสิ่งกีดขวาง
• การแวะพัก    การค้าง การพัก การแวะ
• การแข็งขืน    การท้าทาย การไม่ยอมทําตาม การไม่เชื่อฟัง
• การแข็งข้อ    การดื้อรั้น