การไกว คือ

• การแกว่ง

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ไก     ๑ น. ที่สำหรับเหนี่ยวให้ลูกกระสุนเป็นต้นลั่นออกไปเช่น ไกปืน ไกหน้าไม้. ๒ น. ผักไก. ( ดู เทา ๒ ).
• ไกว     ไกฺว ก. ทำสิ่งที่ห้อยอยู่ให้แกว่งไปมา.
• การแกว่งไกว    การแกว่ง การแกว่งไปมา การโคลงเคลง
• การไกล่เกลี่ย    การทําให้ปรองดองกันอีก
• การไกล่เกลี่ยให้    การทําให้ปรองดองกันอีก
• การมองการไกล    การมีสายตายาวไกล การมีเล็งเห็นการณ์ไกล ความคิดลึกซึ้งเกี่ยวกับเหตุการณ์ล่วงหน้า สายตายาวไกล
• การตีไก่    การชนไก่
• การตัดหรือเล็มด้วยขากรรไกร    คนตัวเล็ก ชิ้นหรือเศษเล็ก ๆ ที่ถูกตัดออก ชิ้นเล็ก ๆ ที่ถูกตัดหรือหั่นออก ชิ้นเล็กชิ้นน้อย บุคคลที่หยิ่งยโส บุคคลที่ไม่สำคัญ ส่วนกระท่อนกระแท่น
• กวัดไกว    กฺวัดไกฺว ก. วัดเหวี่ยงไปมา, ไม่อยู่ที่.
• การไข่    การวางไข่
• การได้    การได้รับ
• การไต่    n. การเดินไปด้วยความระมัดระวัง เช่น การไต่กันสาด การไต่ลวด, การขึ้นลงในที่ลำบากด้วยความระมัดระวัง เช่น การไต่เสากระโดง การไต่เขา ชื่อพ้อง: การปีน, การคลาน ตัวอย่างการใช้: การไต่เขาเป็นกี
• การไถ    n. การเคลื่อนไปไถลไป ชื่อพ้อง: การดัน, การเข็น ตัวอย่างการใช้: การไถพรวนดินควรไถในช่วงต้นฤดูฝนเพราะดินไม่ชื้นมาก