กาลกริยา คือ

• ขมับ
  ชีวิตปัจจุบันหรือโลกปัจจุบัน
  เวลา

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• กาล     ๑ กาน, กาละ- น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. ( ป. , ส. ). ๒ กาน ( โบ ) น. คำประพันธ์.
• ลก     ว. หก; ( โบ ) เรียกลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลก, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า อก.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กริยา     กฺริยา, กะริยา ( ไว ) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. ( ส. กฺริยา; ป. กิริยา).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• กาลกิริยา    กาละ-, กาน- น. ความตาย เช่น ถึงซึ่งกาลกิริยา. (ป.).
• กาลกริยาในไวยากรณ์    -adj
• ถึงกาลกิริยา    ตาย ชีวงคต ชีวิตักษัย ถึงแก่มรณภาพ ปลดปลง มรณภาพ มรณะ มรณา ม้วย ม้วยมรณา ม้วยมรณ์ ลาโลก วางวาย วายชนม์ วายชีวา วายชีวาตม์ แตกดับ
• กาลกรรณี    กาละกันนี, กานละกันนี, กาละกินี, กานละกินี น. เสนียดจัญไร, ลักษณะที่เป็นอัปมงคล. (ส. กาลกรฺณี; ป. กาลกณฺณี).
• ริยาลกาตาร์    ริยาล
• กาลกิณี    กาละกันนี, กานละกันนี, กาละกินี, กานละกินี น. เสนียดจัญไร, ลักษณะที่เป็นอัปมงคล. (ส. กาลกรฺณี; ป. กาลกณฺณี).
• แต่กาลก่อน    ตอนต้น สมัยก่อน แต่ต้น แต่แรก แรก ยุคแรก
• ชาลกรรม    น. การจับปลา. (ส.).