กำบัด คือ

• ก. ปัด.

• กำ     ๑ ก. งอนิ้วมือทั้ง ๔ ให้จดอุ้งมือ, เอานิ้วมือทั้ง ๕ โอบรอบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, อาการที่งอนิ้วมือทั้ง ๕ รวบสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้. น. มือที่กำเข้า;
• บัด     น. เวลา, เมื่อ, ครั้ง, คราว; ทันใด.
• กำบิด    (โบ) น. กรรบิด, มีด. (ข. กำบิต).
• กำบด    ก. บัง เช่น มีโลมกำบดบัง ปลายเท้า สองแฮ. (โชค-โบราณ).
• กำบน    ก. กัมบน, หวั่นไหว, เช่น ปางน้นนไกรโกรมธาตุ เอาดอยราชเมรู แลนนทพนชูเปนเซรอด ก็เกอดพิการกำบน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (มาจาก ป., ส. กมฺปน).
• กำบัง    ๑ ก. บัง เช่น หาที่กำบังฝน, บังอย่างมิดชิด เช่น กำบังกายเข้าไป. ๒ น. ช่อดอกไม้. (ช.). ๓ น. ชื่อว่านต้นดั่งกระชาย หัวเล็ก ๆ ติดกันดั่งกล้วยไข่ ต้นและใบเขียว เนื้อในขาว ใช้สำหรับเป็นว่านกันภัยในทางลัท
• ที่กำบัง    มูนดิน
• แผ่นกำบัง    แผ่นผนัง
• บำบัด    ก. ทำให้เสื่อมคลาย เช่น บำบัดทุกข์, ทำให้ทุเลาลง เช่น บำบัดโรค.
• เงินได้กำบัง    (เศรษฐ) น. รายรับในดุลการชำระเงินระหว่างประเทศอันเกิดจากค่าบริการต่าง ๆ การใช้จ่ายเงินของนักท่องเที่ยว ค่าประกันภัย เป็นต้น.
• จิตบำบัด    จิดตะ-, จิด- น. วิธีรักษาผู้ป่วยหรือผู้มีปัญหาทางด้านจิตใจด้วยวิธีที่จิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาสนทนากับผู้ที่มารับการรักษา เพื่อให้ทราบถึงสาเหตุของโรคหรือปัญหาแล้วหาทางแก้ไข. (อ. psychotherapy).
• ซึ่งบำบัด    ซึ่งมีผลในการรักษาโรค ซึ่งเปลี่ยนแปลง
• นักบำบัด    อายุรแพทย์
• (ดึกดำบรรพ์)    มาจาก ประชุมบทละครดึกดำบรรพ์ ฉบับหลวง พ.ศ. ๒๔๖๗
• คำบอกปัด    การบอกปัด คำอ้าง วิธีการหลีกเลี่ยง