ที่กำบัง คือ

• มูนดิน

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• กำ     ๑ ก. งอนิ้วมือทั้ง ๔ ให้จดอุ้งมือ, เอานิ้วมือทั้ง ๕ โอบรอบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, อาการที่งอนิ้วมือทั้ง ๕ รวบสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้. น. มือที่กำเข้า;
• กำบัง     ๑ ก. บัง เช่น หาที่กำบังฝน, บังอย่างมิดชิด เช่น กำบังกายเข้าไป. ๒ น. ช่อดอกไม้. ( ช. ). ๓ น. ชื่อว่านต้นดั่งกระชาย หัวเล็ก ๆ
• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• แผ่นกำบัง    แผ่นผนัง
• เงินได้กำบัง    (เศรษฐ) น. รายรับในดุลการชำระเงินระหว่างประเทศอันเกิดจากค่าบริการต่าง ๆ การใช้จ่ายเงินของนักท่องเที่ยว ค่าประกันภัย เป็นต้น.
• กำบด    ก. บัง เช่น มีโลมกำบดบัง ปลายเท้า สองแฮ. (โชค-โบราณ).
• กำบน    ก. กัมบน, หวั่นไหว, เช่น ปางน้นนไกรโกรมธาตุ เอาดอยราชเมรู แลนนทพนชูเปนเซรอด ก็เกอดพิการกำบน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (มาจาก ป., ส. กมฺปน).
• กำบัด    ก. ปัด.
• กำบิด    (โบ) น. กรรบิด, มีด. (ข. กำบิต).
• การออกจากที่กำบัง    การผึ่งแดดผึ่งฝนหรือผึ่งลม
• ที่กำลังจะถึง    ที่ใกล้มาถึง
• ท่าวกำลัง    (กลอน) ก. เดินพล.

• บางทีอาจจะเป็นวิธีที่ธรรมชาติให้ที่กำบังแก่เรา
• ในทางกลับกัน จู่ๆฝนก็ตก ทำให้ทุกคนต้องหาที่กำบัง
• แต่ยูทิลลิดอร์อยู่ไกลเกินไป ไม่มีที่กำบังด้วย
• ผมต้องการให้คุณหาที่กำบังหลังกำแพงนั่น ทางนี้
• คุณใช้ฉันเป็นที่กำบัง ฉันไม่ค่อยสบายใจในเรื่องนี้
• ผมคิดว่าบางทีเราไปหาที่กำบังในหลุมหลบภัยเก่า
• กระสวยยาน เป็นที่กำบังอย่างสุดท้ายแล้วตอนนี้
• ที่กำบังมีความปลอดภัย แต่เราบอกที่ตั้งไม่ได้
• ให้ทุกคนอยู่ในที่กำบัง และพยายามทำตัวให้อุ่น
• เเม้เเต่คนเพิ่งเริ่มยังเหมือนอยู่บนที่กำบัง