เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ก่นโคตร คือ

สัทอักษรสากล: [kon khōt]  การออกเสียง:
"ก่นโคตร" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • ก. ขุดโคตรขึ้นมาด่า.
  • ก่น     ๑ ( โบ ) ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอดพิจลการ. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ๒ ก. ขุดโค่น.
  • โค     ๑ น. วัว (มักใช้เป็นทางการ) เช่น สั่งซื้อแม่โคพันธุ์ใหม่จากต่างประเทศ. ( ป. , ส. ). ๒ น. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี
  • โคตร     โคด, โคดตฺระ- น. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์, ต้นสกุล, เช่น โคตมโคตร; คำนี้บางทีก็นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่า เช่น ก่นโคตร. ( ส. โคตฺร; ป.
  • คต     -คะตะ, -คด ก. ถึงแล้ว, ไปแล้ว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ตถาคต สุคต สวรรคต ทิวงคต. ( ป. ).
  • ตร     หล่อ
  • โคตร-    โคด, โคดตฺระ- น. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์, ต้นสกุล, เช่น โคตมโคตร; คำนี้บางทีก็นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่า เช่น ก่นโคตร. (ส. โคตฺร; ป. โคตฺต ว่า โรงวัว, คอกวัว, วงศ์, ตระกูล).
  • โคตรภู    โคดตฺระพู (แบบ) น. บุคคลผู้ตั้งอยู่ในญาณซึ่งเป็นลำดับอริยมรรค, พระสงฆ์ที่ไม่เคร่งครัดในศาสนา มีขนบธรรมเนียมห่างจากธรรมวินัย แต่ยังถือตนว่าเป็นภิกษุสงฆ์อยู่ เรียกว่า โคตรภูสงฆ์. (ส. โคตฺรภู ว่า อ้างแ
  • ชั่วโคตร    n. ทั้งหรือชั่ววงศ์สกุล, ทั้งเผ่าพันธุ์ ตัวอย่างการใช้: ข้าจะจองล้างจองผลาญชั่วโคตรนี้ทุกชาติไป
  • เจ็ดชั่วโคตร    น. วงศ์สกุลที่สืบสายโลหิต ซึ่งนับตั้งแต่ตัวเองขึ้นไป ๓ ชั้น คือ ชั้นพ่อ ชั้นปู่ และชั้นทวด กับนับจากตัวเองลงมาอีก ๓ ชั้น คือ ชั้นลูก ชั้นหลาน และชั้นเหลน รวมเป็นเจ็ดชั่วโคตร ไม่นับผู้หญิงรวมด้วย.
  • โคตรภูญาณ    โคดตฺระพูยาน (แบบ) น. ปัญญาที่อยู่ในลำดับอริยมรรค.
  • โคตรเพชร    n. เพชรที่ใหญ่ที่สุด ตัวอย่างการใช้: ในงานวันนี้ ผมได้ชมความงามของโคตรเพชร นับว่าคุ้มจริงๆ clf.: เม็ด, กะรัต
  • โคตรเหง้า    ตระกูล ต้นสกุล วงศ์สกุล เผ่าพันธุ์ โคตร โคตรตระกูล
  • ถ่านโค้ก    น. กากที่เหลือหลังจากนำถ่านหินไปกลั่นทำลายแล้ว ประกอบด้วยคาร์บอนประมาณร้อยละ ๘๐-๙๐ ใช้ประโยชน์ในการถลุงแร่ เช่น ในอุตสาหกรรมถลุงเหล็กเป็นต้น. (อ. coke).
  • โคตรตระกูล    ตระกูล ต้นสกุล วงศ์สกุล เผ่าพันธุ์ โคตร โคตรเหง้า
  • นิโคติน    น. สารประกอบอินทรีย์ประเภทแอลคาลอยด์ มีสูตร C10H14N2 ลักษณะเป็นของเหลวข้น มีขีดเดือด ๒๔๗ °ซ. เป็นพิษอย่างแรง มีปรากฏอยู่ในใบยาสูบ. (อ. nicotine).